7b4iaLoJ3

____________________Milli Kitabxana_____________________
- Mən qaçmamışam, məni buraxıblar.
- Kim
- Kəsəmənli. Bu da mənim azadlıq kağızımdı.
Yoldaş Fətullayev aşığın əlindəki kağızı götürdü, diqqətlə o üzünə, bu üzünə
baxdı və sonra çantasına qoydu.
- Yoxlayarıq. Öyrənərik. Sonra sənə cavab verərik.
Yoldaş Fətullayev aşığın keçirdiyi həyəcanlardan, onun təzədən qalaya
düşməkdən qorxduğundan elə bil zövq alırdı. Gah gülümsünür, gah da ovçu
hərisliyi ilə kişinin üst-başını, boyun-buxununu gözdən keçirirdi.
- Deyəsən, evdə sənə yaxşı baxırlar. Göbək-zad bağlamısan.
Aşıq ilan çalmiş kimi dik atıldı, başı toppuza oxşar yumru ağacını havada
oynatdı.
- Kimliyinə baxmaram, başını əzərəm. Mənim göbəyimdə sənin nə işin var
Oğraş!!!
Fətullayev kağız kimi ağardı və əlini onaçılanın qoburuna uzatdı. Onun
heybətli və vahiməli səsi divarda cingildədi.
- Aparın, Acı Dərəyə qədər. Onda ağlı başına gələr.
Yoldaş Fətullayevin əlləri əsdi. Ayağa durub pəncərənin önündə dayandı.
Xondulu aşığı aparandan sonra da xeyli özünə gələ bilmədi. O bu tərəfin
camaatının sərt və köntöylüyünü bilirdi. Bilirdi ki, bunlar yeri gələndə
sözlərindən dönmür, ölümdən belə çəkinmirlər.
Keçən il bu kəndə gələndə Ömər koxanı yanına - idarəyə çağırtdırmışdı.
Xondulunu onun dalınca göndərmişdi. Ömər koxa demişdi ki, böyük kiçiyin
ayağına getməz, kiçik böyüyün ayağına gedər. Nə olar mərkəzdən gələndə.
Yoldaş Fətullayev məcbur olub qocanın ayağına gəlmişdi.
Ömər koxa eyvanda taxtın üstündə oturub çay içirdi. Fətullayev içəri girəndə
yerindən tərpənmədi. Taxtın aşağı tərəfində ona yer göstərdi. Yoldaş Fətullayev
birbaşa mətləbə keçdi.
- Niyə şikayət eləmirsən, a qoca
Ömər koxa hirslə stəkan nəlbəkini geri itələdi və qonağın üstünə sərtləndi:
- Əvvəla ədəbli ol. Qoca sənin atandı. Mənim adım var. Sonrası da odur ki,
məndən nə şikayət istəyirsən
Fətullayev dirçələn kimi oldu.
- Nəvəni öldürəndən. Gül kimi oğlanı qanına qəltan eləyiblər, siz də susub
baxırsınız. Bəs onun qanı yerdə qalacaq Hayıf almayacaqsınız
341