7b4iaLoJ3

____________________Milli Kitabxana_____________________
mənə də mehribanlıq edirdi. Onun bu hərəkəti qəlbimdəki arzuları daha da
alovlandırırdı.
Bir gün Leylagilə yığışmışdıq. Onun anadan olan günü idi. Adam çox
deyildi. Leyla bu gecə mənimlə mehriban idi. Onun tez-tez saata baxmasından
anlayırdım ki, kimi isə gözləyir.
Çox keçmədi ki, qapı açıldı. Teymur içəri girdi. Onu hay-küylə qarşıladılar.
Hamı ayağa durdu. Mən isə yerimdən tərpənə bilmədim. Teymur qoltuğundakı
kağızı açdı, ordan bir əmzik çıxardıb Leylaya verdi.
- Al, - dedi, - istəyirsən özün sor, istəyirsən saxla, lazım olar. O, mənalımənalı
gülüb ətrafdakılara göz qırpdı. Otağı qaqqıltı götürdü.
Bilmirəm qəsdənmi, təsadüfənmi Leyla nə təhər elədisə, biz Teymurla yanaşı
oturduq. O nə qədər mehriban və nəzakətli idi! Elə səmimi danışırdı, qulaq
asmaqdan doymurdum. Hər şeyə göz qoyur, süfrədəki cürbəcür yeməklərdən
mənim qabağıma düzürdü. Arabir nə isə deyirdi. Mən heç nə başa düşmürdüm.
Daha doğrusu, mən məst idim. Özümü dünyanın ən xoşbəxt adamı hesab
edirdim. Vaxtın necə gəlib keçdiyini hiss etmədim.
Biz dağılışanda tramvay işləmirdi. Küçələrdə görünən tək-tük maşınlar fit
verib sürətlə keçirdi. Leyla məni tək buraxmaq istəmədi.
- Əgər razı olsa, onu mən ötürərəm. Elə evimiz bir səmtdədir, - deyə
Teymur Leylanın, sonra da mənim üzümə baxdı.
Mən heç nə demədim. Ancaq o yadımdadır ki, Leyla güldü və bizim
arxamızca:
- Teymur, bax, qızdan muğayat ol ha, sonra əlimdən qurtara bilməzsən, -
dedi.
Biz yola düşdük. Nə o danışır, nə mən dillənirdim. Ayaq tappıltılarımız
aydınca eşidilirdi. Tramvay yolunu keçib hündür bir yerdə dayandıq. Bakının
işıqları sayrışırdı. Şəhərin qucaqladığı dəniz bu işıqların ağuşunda parıldayırdı.
Lap uzaqda mayak yanıb-sönürdü. Sərin, aylı bir sentyabr gecəsi idi.
Üşüyürdüm. Teymur bunu hiss edib pencəyini soyundu, yavaşca çiynimə saldı.
Heç nə demədim. Mənə elə gəlirdi ki, yuxu görürəm, əgər etiraz etsəm, ya ona
bir söz desəm, hər şey yox olacaq. Mən bu şirin xəyaldan ayrılmaq istəmirdim.
O, yavaşca qoluma toxundu. Biz vağzal körpüsünə çıxdıq. Birdən məndə dənizə
yaxından tamaşa etmək arzusu doğdu. Teymur etiraz etmədi. Hökumət evinin
yanından keçib yenicə basdırılmış ağacların arası ilə sahilə en-
151