7b4iaLoJ3

____________________Milli Kitabxana_____________________
Qar ara vermişdi. Göyün üzündə gün işıldayırdı. Amma hava sazaq idi.
Dünəndən kişilərinə çörək gətirən arvadlar evlərinə getməmişdilər. Onlar qonşu
həyətlərdə, damların böyründə, çəpərlərin dibində büzüşüb oturmuşdular. Ümid
edirdilər ki, böyüklərin ürəyinə insaf gələcək və kişilərin yemək üçün evlərdən
gətirilən şeyləri qəbul edəcəklər. Damların üstü, çəpərlərin dibi, kənd yolları,
evlər qarın altında qalmışdı. Başqa vaxt olsaydı, kənd adamları damların üstünü,
həyət-bacaları qardan təmizləyər, mal-qaranı həyətə çıxardar, sonra da kürəyi
götürüb yollarda cığır açardılar. Bacalarından tüstü qalxan evlərin belindəki qarı
təmizləməyin ayrı ləzzəti var idi. Uşaqlar da, elə böyüklər də bundan ayrı zövq
alardılar. Amma indi həyətlərdə nə malqara görünür, nə də qar təmizləyirdilər.
Məsciddəki camaat soyuqdan titrəşirdi. Biryandan qar-şaxta, bir yandan da
aclıq onları əldən salmışdı. Soyuqdan donmamaq üçün ayaqlarını yerə döyür,
kürək-kürəyə verib bir təhər qızışırdılar, Qar adamın gözünü qamaşdırırdı.
Yoldaş Fətullayev yenidən hasarın üstündə göründü. Yenidən eyni sözləri
təkrar etdi:
- Camaat, silahlarınızı gətirin, yoxsa qurban verəcəksiniz. Yerindan tərpənən
olmadı. Yoldaş Fətullayev hasardan endi. Məscidin ətrafında züllə papaq
əsgərlər iki cərgə düzülmüşdü. İndi bir cərgə də gəldi. Yanlarından uzun qılınc
sallanan yarımkürk geyinmiş komandirlər də çoxaldı. Onlar qılınclarını qınından
siyirib çıxartdılar. Qışın istilik gətirməyən zəif günəşi qılıncların ağ tiyəsində
parıldadı. Arvadların arasına çaxnaşma düşdü. Üz-gözlərini cırıb saçlarırını yoldular.
Dizlərinə, sinələrinə döydülər. Hıçqırıq səsi ətrafı bürüdü. Məscidin
həyətindəki kişilər də həyacanlandılar.
Çapıq Əmrahı gətirdilər. Qabaqda iki, yanlarda iki, arxada da iki keşikçi var
idi. Züllə papaq əsgərlər çaxmaqları hərləyib gülləni lüləyə vermişdilər. Az
qalırdı ki, süngü ilə kişini dəlik-deşik etsinlər. Çapıq Əmrah gödəkcəsinin
yaxasını düymələdi, papağını qaşının üstünə endirdi. Hərəkət etməzdən əvvəl
qışın şaxtalı havasını sinəsinə doldurdu. Doymurmuş kimi dalbadal nəfəs aldı.
Sonra bir qırğı baxışı ilə kəndi nəzərdən keçirdi. Yollara, həyətlərə, dağların
ətəyinə qədər gedən təpəliklərə və göyün üzündə işıldayan günəşə baxdı. Elə bil
vidalaşırdı. Ürəyinə dammışdı ki, bu dünyanı bir daha görməyəcək.
4
336