05.01.2015 Views

7b4iaLoJ3

7b4iaLoJ3

7b4iaLoJ3

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

____________________Milli Kitabxana_____________________<br />

Alan yerə yatdı. Qabaq ayaqlarının üstündə, xəzəli xışıldada-xişıldada,<br />

zingildəyə-zingildəyə meyitin bərabərinə qədər süründü. Onu imsilədi və birdən<br />

dik atılıb geri sıçradı. Həsən ağa dolmuşdu. Başını əlləri arasına aiıb, için-için,<br />

korun-korun ağladı. Elə bil Alan bunu başa düşdü. Ulamasına ara verib təzədən<br />

yerə yatdı. Bu dəfə sürünə-sürünə Həsən ağaya yaxınlaşdı. İtin zingiltisini eşidən<br />

kişi əlini onun başına çəkdi. İt özünə həyan tapmış kimi sivişib ona lap<br />

yaxınlaşdı. Quyruğunu buladı, Həsən ağanın bədəninə qısıldı. Hər ikisi titrəyirdi.<br />

Həsən ağa itin bu hərəkətindən ürəkləndi, özünə həmdərd tapmış kimi oldu.<br />

Bədəninin titrəməsi azaldi. Əlini əsim-əsim əsən Alanın başına çəkdi. "İndi nə<br />

eləyək, Alan, bu dərdi kimə söyləyək Özün gördün ki, məndə günah olmadı,<br />

bədbəxt oğlunu əcəl çəkib bura gətirdi! Ozünün də evini yıxdı, mənim də. İndi<br />

mənə kim inanacaq". Kişinin yanaqlarından yaş yuvarlandı. Elə bil Alan da<br />

ağlayırdı, ocağın işığında gözləri parıldayırdı.<br />

Xeyli beləcə oturdular. Sonra Həsən ağa astaca ayağa durdu. Tüfəngləri<br />

götürüb qamətini düzəltdi. Bir xeyli çatırtı ilə yanan ocağa, alovun işığında<br />

uzanmış Ələddinin sifətinə baxdı. Köksünü ötürüb asta addımlarla uzaqlaşmağa<br />

başladı. İt də durdu. Quyruğunu qısıb yazıq-yazıq boylandı. Həsən ağa geri<br />

döndü. Gözləri Alanın gözlərinə sataşdı və gördü ki, itin üzündə, gözlərinin altı<br />

bərabərində iki sulu zolaq işıldayır. Onu yenidən qəhər boğdu: "Sən burda<br />

qalarsan, yaxşımı, Alan, Ələddini meşədə tək qoymaq olmaz. Onun yanında,<br />

ocağın qırağında oturarsan. Qoymazsan qurd-quş yaxın gələ, yaxşımı Mən də<br />

gedim kəndə görüm neyləyirəm, başıma haranın daşını salıram". Alan elə bil<br />

deyilənləri başa düşdü. Bir ocağın işığında aydın görünən meyitə, bir də Həsən<br />

ağaya baxdı. Çömbəldi. Həsən ağa qaranlıqda gözdən itəndən sonra ağzını göyə<br />

tutub, acı-acı uladı.<br />

Meşə sakitləşmişdi. Nə quş sesi eşidilirdi, nə də qanad şaqqıltısı. Hərdən bir<br />

adamın ətini ürpəşdirən bayquş ulaması olmasaydı və Kürün qıjıltısı<br />

aydınlaşmasaydı, insan mürgüləyən meşədə vahimələnib ölərdi.<br />

Həsən ağa şaxtadan donmuş xəzəl və quru ağac budaqlarını ayaqlayaayaqlaya<br />

sahilə doğru addımlayırdı. Hələ özünə gəlməmişdi. Hara gedəcəyini, nə<br />

edəcəyini bilmirdi. Bilmirdi ki, əvvəl öz evinə getsin, yoxsa qardaşıgilə. Dərdini<br />

əvvəl anasına açsın, yoxsa arvadlar üz-gözlərini cırıb saçlarını yolduqdan sonra<br />

onu aralığa alıb didim-didim edəcəkdilər Heç nə anlamır, heç nə başa düşə<br />

bilmirdi...<br />

245

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!