7b4iaLoJ3

____________________Milli Kitabxana_____________________
- Ay sağ ol. Elə mənə də bu lazım idi, - deyə Kərim dayı dikəldi.
- Demək, günah maşında deyil, bizdədir. Biz bələ onun dilini öyrənə
bilməmişik. MTS-lərdə yaxşı mütəxəssislərimiz azdır.
Bu vaxt Zeynəbin səsi eşidildi:
- Ay İmran, iclasınızı qurtarın.
Hamı süfrəyə yığışdı.
Qocaman çinarın yarpaqları xışıldayırdı. Deyib-gülənlərin səsi bir-birinə
qarışmışdı...
Zeynəb yarı arxı keçəndə diksinib dayandı. Ona elə gəldi ki, yarğanın
dibindən qalxan kölgə sinəsinə ötüb qaratikan kolları arasında gizləndi. Hətta
oradan şıqqıltı eşidildi.
Zeynəb ayaq saxladı, ürəyi döyünə-döyünə qulaq asdı. Çöllər səssiz idi.
Yalnız gecə böcəkləri qəmli-qəmli ötürdü. Elə bil onlar isti payız günündən
sonra axşam sərinliyində dincələn çöllərə laylay çalırdılar. Circıramaların,
çəyirtkələrin bu məhzun nəğmələri Zeynəbi darıxdırdı. Onun da qəlbini hüzn
bürüdü. Ürəyində özünün də başa düşmədiyi hisslər oyandı. Tərəddüd içində
dayanıb pıçıldadı: "Bu nə idi Bu zaman yarğanda gizlənən kim ola Düz
adamdırsa, niyə yolla getmir"
Zeynəb əvvəlcə şıqqıltı gələn tərəfə getmək istədi, bir-iki addım atıb dayandı:
"Əgər bu doğrudan da adamdırsa, bu saat yenə tərpənəcək. Bəlkə də yola
çıxacaq". Bir az gözlədi. Nə bir səs, nə bir hənirti eşitdi. "Mən də lap məzəli
olmuşam, deyə qız öz-özünü danladı, - adam nə gəzir, deyəsən məni qara basır.
Elə bil heç bu çölləri ərşi-arğac eləyən Zeynəb deyiləm".
O, şırıltı ilə axan suyun üstündəki daş körpüdən keçib yola çıxdı. Ancaq bu
zaman hiss etdi ki, gecikmişdir. Həmişə bu vaxt evdə olar, yeyib-dincələr, ya da
idarəyə gedərdi. İndi isə yolu yarı da eləməmişdi. Kəndin işıqları uzaqdan güclə
seçilirdi, ətrafı qaranlıq bürüyürdü.
Zeynəbin bu dəfə qızlardan ayrılıb gecə vaxtı yola tək çıxmasına səbəb
traktorçu Əli idi. Zeynəb, sözü adamın üzünə deyən, heç kəsdən qorxmayan,
gecə-gündüz işləyən, necə deyərlər, qızdan-gəlindən həyalı olan bu oğlanı
xoşlayır və "qiyamət traktorçudur" – deyə qızlara tərifləyirdi.
24
206