7b4iaLoJ3

____________________Milli Kitabxana_____________________
gurhagurla yanırdı. Şəmiddin ağa içəri girən kimi kəkotu çayının ətrini duydu.
Qapının ağzında bir az ayaq saxladı, sonra ürkək addımlarla anasına yaxınlaşdı.
Otuzluq çırağın işığında sifəti aydın görünən anasının gözlərindəki qəzəb qarışıq
suala fikir vermədən, qarşısında diz çoküb əlindən öpdü; arvad da oğlunun
alnından. Şəmiddin ağa xeyli beləcə, anasının önündə dizi üstə qaldı və yalnız o,
işarə edəndən sonra böyründə bardaş qurub oturdu. Arvadın adəti idi: özü
çağırmamış heç kəs cəsarət edib icazəsiz onun otağına girə bilməzdi; o handa da
yanında oturmaq ola.
Otağa sükut çökdü. Gurhagurla yanan dəmir sobadakı odunların çatırtısı daha
aydın eşidilməyə başladı. Qapağın deşiklərindən süzülüb düşən işıq zolaqları
gəbələrin üstündə çarpazlaşıb titrəşdi. Güllü xanım başını qaldırıb oğlunun üzünə
baxmadan asta-asta çayını içdi və yəqin etdi ki, oğlu onun yanına boş-boşuna
gəlməyib.
Qapı azacıq aralandı. Güllü xanım tərs-tərs, zəhmlə necə baxdısa gəlin
gəlməyinə peşman oldu və kölgə kimi yox oldu. Şəmiddin ağa başa düşdü ki,
anası hirslidi, nəyəsə acıqlanıb, bəlkə də onun çağırılmamış gəlməyinə
qəzəblənib Bəlkə ürəyinə nəsə damıb Arvadın qaşqabağı bulud kimi
tutulmnşdu. Özü yağıb boşalmasa, ona toxunmaq olmazdı. Nəhayət, Güllü xanım
gözünü hərləyib oğlunun üzünə baxdı.
- Nə olub, bu gecə vaxtı gəlməyin xeyirdimi
Arvadın zəhmli səsi fikirgötürmüş Şəmiddin ağanı diksindirdi.
- Yox, ay ana, xeyir deyil, başımıza iş gəlib, yanına məsləhətə gəlmişəm.
- Nə iş
Arvadın təəccüb və təşviş dolu bu sualı verməyi ilə dirçəlməsi və yanındakı
əsanı əlinə almağı bir oldu. Şəmiddin ağa vahimələndi. Ona elə gəldi ki, anası
uşaq vaxtlarında olduğu kimi onu döyəcək.
- Həsən ağanın əlindən xata çıxıb.
- Nə xata
- Adam öldürüb.
- Kimi
- Ələddini.
- Harda
- O tayda, meşədə.
Güllü xanım elə bil sakitləşdi. Yerini döşəkçənin üstündə rahatlayıb yenidən
yastığa dirsəkləndi. Boş stəkanı geri itələdi. Nəlbəki cin-
248