7b4iaLoJ3

____________________Milli Kitabxana_____________________
Zeynəb Kazımın əlindəki iri bıçağı gördü.
- İndi qandınmı
Zeynəb dinmədi. Kazım onun susduğunu görüb bıçağı gizlətdi. Elə bu zaman
qulağının dibinə ağır bir yumruq dəydi. Zeynəb dartınıb qaçdı. Kazım özünü
itirdisə də, fürsəti əldən vermədı. Qızın dalınca yüyürdü. Çox keçməmiş ona
yetişdi, saçını biləyinə dolayıb özünə tərəf çəkdi. Zeynəb qışqıra-qışqıra Kazımı
yumruqlayır, təpikləyir, əlini-ayağını dişləyir, üz-gözünü cırmaqlayır, yaxasını
qurtarmaq istəyirdi. Kazım isə onu süpürləyib yıxmağa, əl-ayağını sarımağa
çalışırdı. Onlar xeyli çarpışdılar. Kazım Zeynəbin qışqırdığını və tabe olmaq
istəmədiyini görüb daha da hirsləndi.
- İtin küçüyü, səsini içinə sal.
Zeynəb heç nə eşitmir. Kazımı hey döyəcləyirdi. Birdən Zeynəbin qulağının
dibinə ağır yumruq dəydi. O özünü tarazlamamış, ikinci zərbədən səndələdi.
Kazım qızın zəiflədiyini görüb belindən qucaqladı, badalaq vurub arxası üstə
yerə yıxdı, üstündə oturub qollarını dizi ilə basdı. Zeynəb çırpınıb qıy çəkdi.
- Xır-xır köpək oğlu, burax məni... Burax məni, deyirəm sənə!
Kazım dizləri altında balıq kimi çapalayan qızın səsini kəsmək üçün cibindən
dəsmal çıxarıb ağzına tıxadı. Zeynəb xırıldayıb çırpındı. Ayaqları ilə Kazımı
döyəcləməyə başladı. O isə ehtiyat üçün götürdüyü kəndiri çıxarıb böyük
çətinliklə Zeynəbin əllərini, ayaqlarını sarıdı. Nəfəsini dərib tərini sildi.
- Di öl!.. Daha əlimdən heç yana qaça bilməyəcəksən.
O, qızı yerdən qaldırıb çiyninə aldı. Qəbristanlığın o tərəfindo kola bağladığı
ata sarı apardı. Zeynəb gücsüzlüyünü sanki indi hiss edib acı-acı ağladı.
Kazım onu atın belinə qaldırdı. Ayağını üzəngiyə keçirdib yəhərə qalxmaq
istəyəndə qaranlığı bir işıq yardı. Döngədəki təpəni burulan motosikl
qəbristanlığa tərəf irəlilədi. Kazım nəfəsini dərmədən dayandı. Ürəyində İmranı
söydü və sıçrayıb atın belinə qalxdı. Gözə görünməmək üçün atı qəbristanüğın o
tərəfindən sürdü. O, qızı qucağında güclə saxlayırdı. Motosikl səsini eşidəndə
Zeynəb var gücü ilə kəndiri laxlatmağa çalışdı.
Kazım motosiklin qəbristanlığın yanında dayandığını görüb atı mahmızladı.
"Vaxtkən aradan çıxmaq lazımdır, - deyə düşündü. - Bircə gecə, tək bircə gecə
qızı evdə saxlasam, hər şey düzələcək. Ondan sonra qovsam da getməyəcək".
210