7b4iaLoJ3

____________________Milli Kitabxana_____________________
yən arvada baxıb kövrəldilər. Elə bil arvad oğlunu görməmiş can vermək
istəmirdi.
Həkimlər Zeynəbə dedilər ki, kəndə xobər göndərsin, arvadın oğlunu
çağırsınlar. Yazıqdır, arvad əli uzalı getməsin. Zeynəb zəng elədi. Nəsib dayı
cavab verdi. Yarım saatdan sonra İmranı da zaminə götürüb gələcəyini söylədi.
Tükəzban xala gözünü qapıdan çəkib yenə Zeynəbin üzünə baxdı.
- Qızım, deyəsən, axı mən öləcəyəm.
- Elə söz danışma, Tükəzban xala, səndə nə var ki...
- Yox, qızım, daha gözlərim tor görür...Bəs İmran gəlmədi
Bu saat gələcək.
Zeynəb hönkürtüsünü boğmaq üçün dəsmalı ağzına aparır, dişinə salıb
didişdirirdi.
- Bala, dərdin alım... bəlkə o gələnəcən canımı tapşırdım... vəsiyyətimi
sənə eləyirəm.
Zeynəb hıçqırdı.
- Ağlama, qızım...yaranan öləcək...Ancaq...oğul toyunu görmədim...
- Görəcəksən, Tükəzban xala.
- Yox, bala gecdir, diləyim ürəyimdə qaldı.
- Heç nə olmaz. Nərgiz müəllimə harda olsa gəlib çıxacaq. O, İmranı çox
istəyir.
- Eh, qızım, - arvad köksünü ötürdü. - İstəyən olsaydı, indiyəcən gəlib
çıxartdı. Yox...deyəsən o, İmranın qədrini bilmədi. - Tükəzban xala sönməkdə
olan gözlərini Zeynəbin üzündən çəkmədi. - Qızım... məndən...gizləmə...düzünü
de...barı son nəfəsimdə hər şeyi bilim, sən...İmranı...çoxmu istəyirsən
Zeynəb Tükəzban xalanın nə demək istədiyini başa düşdü. Amma ölüm
ayağında olan bu arvada nə desin Nə cavab versin
- Niyə dinmirsən, qızım
- Tükəzban xala...
- Can bala!..
- İmranı kim istəmir ki, Tükəzban xala
- İstəməyənlər var... qızım. Olmasaydı... mən bu kökə düşməzdim.
O, inildəyib yenə gözlərini qapıya zillədi.
- Zeynəb... bala... özünbilirsən ki, İmranın heç kəsi yoxdnr... O lap tək
qalır. Onu sənə tapşirıram... İmran əmanəti, dərdin alım!.. Onu tək
buraxma... Özün qulluğunu elə, onun anası, bacısı ol... Bəs niyə
gəlmədi
232