7b4iaLoJ3

____________________Milli Kitabxana_____________________
dik. Soyuq, mamır qoxusu verən nəmli dəniz küləyi üzümə vurdu. Ləpələr
narahatlıqla çırpınırdı, sahili yalayırdı. Ay işığı dənizin ortasında uzun bir zolaq
salmışdı. Bu zolaq dənizlə bərabər titrəyirdi. Elə bil dənizə gümüş pullar
səpələnmişdi. Ürəyim elə döyünürdü ki, az qalırdı sinəmi yarıb çıxsın.
Yanaqlarım alışıb-yanırdı. Teymur da gözünü dənizə zilləmişdi. Mən ay işığında
onun sifətindəki dalğınlığı gördüm. Nəhayət, o dilləndi:
- Nərgiz, gedək, sənə soyuqdur.
Mən daha dözə bilmədim.
- Yanıram, Teymur, - dedim, - bircə əlini üzümə vur.
O, əlini ehmalca mənim yanağıma vurdu. Dütıya başıma hərlotıdi. Özüm də
bilmodən əlini tutub yanağıma sıxdım. Başımı onun qoluna söykədim.
Aradan nə qədər keçdiyini bilmədim. Gözümü açanda Teymurun üzümə
zillənmiş gözlərini gördüm. Mən inana bilmirdim ki, bütün bunlar həqiqətdir.
Teymur doğrudan da mənim yanımdadır, mən onun sinəsinə qısılmışam. O,
tirtrək əlləri ilə saçımı sığallayır.
Xeyli beləcə dayandım. Birdən qəhər məni boğdu. Ağladım, doyunca
ağladım.
- Məni bağışla, Teymur. Mən beç təsəvvürümə gətirə bilməzdim ki, biz
beləcə yanaşı dayana bilərik. Mənim nələr çəkdiyimi bilirsənmi, Teymur
- Bilirəm, Nərgiz... Leyla mənə hamısını danışıb, mən səndən də çox
əziyyət çəkirəm. Mən əvvəllər bunu hiss eləmirdim. Heç ağlıma da gəlməzdl
Sənin mənə görə əziyyət çəkdiyini görəndə nə edəcəyimi bilmədim.
O məni sahildən uzaqlaşdırdı. Fəvvarənin yanındakı skamyalardan birində
oturduq.
Nə isə demək istədi, qoymadım.
- Heç nə lazım deyil, mən sənin ürəyindən keçənləri bilirəm, Teymur,
onu da bilirəm ki, bu görüş bir də təkrar olunmayacaq. Mən bir də heç kəsi bu
cür sevə bilməyəcəyəm.
- Sevgi... - deyə Teymur pıçıltı ilə təkrar etdi və gözlərini harayasa
zillədi. O xeyli dayanıb fikrə getdi. Mən onun kədərləndiyini, əzab çəkdiyini,
nədənsə narazı olduğunu hiss etdim. Beynimdə qəribə fikir dolaşdı: "Bəlkə o da
məni sevir"
Mən ona daha yaxın oturdum.
152