7b4iaLoJ3

____________________Milli Kitabxana_____________________
- Yaxşı, nağıl açma, de görüm nə istəyirsən
Kərim kişi əlindəki vərəqi stolun üstünə qoydu.
Kolxoz sədri tərs-tərs kağıza baxdı.
- Bu nədir
- Ərizə.
- Nə ərizə
- Taxını qurtarıb, avans istəyirəm.
Kosaoğlu kağızı kəonara itələdi.
- Ə, mən anbarçıyam Taxılın qurtarıb, get anbara.
- Getmişəm, sənin qolun olmasa vermir.
- Vermir, vermir. Mən neyləyim
- Axı, sən bizim sədrimizsən.
- Nə demək istəyirsən!
- Demək istəyirəm ki, camaat səni özünə sədr seçib, sən də böyüklük elə.
Xalqın haqqını vaxtında özünə çatdır.
- Bura bax, get işində-gücündə ol, mənə ağıl öyrətmə. Bu da axşamkı
deyil ki, ağlına gələni danışasan. Ə, xalq səni özünə vəkil seçib
Toy toğlusu kimi nə düşübsən ortalığa Sənə neçə dəfə demişəm, ağlını
başına yığ, get yıxıl öl bir yerdə. Hər yerə özünü soxma. Sonra peşman olarsan
ha!
- Sən sağ ol, elə peşman olmuşam.
- Nəyə
- Sənə barmaq qaldırmağıma.
Kosaoğlunu od götürdü. Bu qədər adamın içində deyilən sözlərə dözə
bilmədi. Bu saat ona həddini bildirməsə ürəyi partlayacağını hiss etdi. Əllərini
stola söykədi, bədənini irəli verib çığırdı:
- Nə dedin
- Səsindən xoşun ha gəlmir, boğazını niyə yırtırsan Nə dediyimi çox
yaxşı başa düşdün...
- Yaxşı! - dişlərini bir-birinə sıxan Kosaoğlu ərizəni götürüb parça-parça
elədi, ovcunda övkələyib peçə atdı.
- Di get! Taxsır məndədir: səni indiyə kimi niyə kənddə qoymuşam ki,
sən də belə eləyirsən!
Kərim kişi bir peç tərəfə, bir də pörtmüş sədrə baxdı.
- A Kosaoğlu, bir şey demirəm. Görürəm çox havalanıbsan. Amma onu
bü ki, İskəndər Zülqərnəyə qalmayan dünya sənə də qalmayacaq.
Eybi yoxdur...
27