JUAN PLAZAOLAmonastegietarako Florencio eta Magiok burututako miniaturatan ere berdin azaltzen deneragina.Gomesano edo Godescalcoko soiltasunaren kontraste modura, Vigilano kodizea ikonografiazneurriz kanpoko edertasunekoa da. Giza irudiaren argazkiaganako joaera nabaria du.Adibidez, 428. orrialdean, Santxo Garzes II.a iruñear erregea eta bere emazte Urraka eta ViguerakoRamiro “errege” agertzen dira. Hitzaurrean adierazten den bezala, argi dago kopiatzaileakbere burua ezagutzera eman nahi zuela, “Iruñeko lurraldeko abade bezala Abeldamonastegian”. Argazkilaritza irudigintzan, X. mendeko kodizeetan hain arrunt eta berariazkoaden honetan mozarabeen ohizko zantzu moten alderako joera baiezta daiteke artistarengan,sartaldekoagoak diren eta adibidez, Garonako 42 Beatoarekin nolabaiteko ahaidetasunairadokitzen duten beste ezaugarriekin jokatuz. Giza adierazpenetan Vigilaren estiloa ezagutzeaez da zaila. Janzkeretako zenbait ohituraz gainera, miniaturagileak pertsonaia guztiakarrauzkara profil berdinez marrazten ditu. 43Kukulako KodizeakEMILIANENSE KODIZEAK. Donemiliaga Kukulatik dator Vigilanoaren kopia baten antza duenkodize bat. Emilianense deritzo, 992. urtean jarria du data eta bere albeldiar ereduaren antzera,Iruñeako eta Viguerako Erregeen irudiak agertzen ditu, azpian duten idazkunagatik etaondorengo argibideengatik ezagutarazten dituelarik: In tempore horum regum atque regineperfectum est opus libri huius discurrente era TXXX. Erregeen argazkien azpian, liburuarenegileen izenak irakurtzen dira: Belasco scriba, Sisebutus episcopus, Sisebutus notarius”.Kodize honek, bere eredua den albeldarrarekiko zenbait aukera eskaintzen ditu. Beste edozerbaino lehen, ikonografiaz argitu zitekeela pentsatu gabe eginiko idatzi bat delako, berezkomarrazki leku baten erreferentziarik gabeko bazterretan marrazten direlako miniaturak. Bigarrentaldeko idatziei buruz <strong>–</strong>Kontzilioenak<strong>–</strong> gaiez, ilustrazioen hautaketekin ez dator bat, etahirugarren taldeari buruz, Emilianenseak Dekretalesetako ilustrazio guztiak, hara nola AitaSantuen argazkiak, (albeldarrak bezala) alde batera uzten ditu eta era guztietako ikono gaiezoso apainduriko hizki inizialak besterik ez du marrazten. Albeldarrean falta ez denidazle-miniaturistaren irudikapena ere alde batera uzten du. Laburtuz, Emilianenseko marrazkilariakVigilano eredua hartu dutela ikusten da, baina baita beste ereduetako iturrietatikedatea ere onartuz.BeatoakLIEDANAKO BEATOA. Goiz Erdi Aroko aldi honetako miniaturen artearen barruan, eta<strong>Euskal</strong> Herrian artearen historia egitea denez gaia, ez da zalantzarik ere, Errioxa aldetikdatorren Beatoen taldean kokatu behar dela gure ardura. Jakina denez, Liebano Beatoa(798), San martin monastegiko monjea (gaur Toribio Santua) Liebanakoa, Alfontso II.aGarbiaren abate kontseilaria, adopzionista heresiaren garaitzaile sutsua izan zen, <strong>–</strong>hau arrianismoarenoroipen baten antzekoa zen<strong>–</strong> (VIII. mendearen azken aldera) kristau askokmusulmanekin nahastuta bizi behar izan zuten garai hartan, Toledoko Elipando eta UrgellekoFelix gotzainek babestua izan zen.Idazkia. Beatoaren liburu nagusia, 776.ean idatzia Apokalipsiari eginiko azalpen bat izanzen, hamabi liburutan, aurretik sarrera, hitzaurre eta guzti emana. Liburu hauetako bakoitzeanlehendabizi Bibliako idazki bat aipatzen da (Istoria) laburkiro, jarraian gertaeraren azalpenluze bat (Explanatio) Eliza-Guraso eta eliz gizon zenbaitzuen idazki batzuekin.Miniaturak. Idazki hauek miniaturaz ilustraturik daude (agian Beato monjearen berejatorrizko lehen lanetik bertatik); eta beharbada gertakari hau, lan honek zabalkundean izanzuen arrakasta bereziaren arrazoien artean sartu behar da. Ikuskarietan aberats zen aldi hartan“Zorionekoak ikusezina ikusten dutenak” idazten zuen Beatoak bere azalpenetan.Kopiak. Beatoaren azalpen honen kopia ugari zabaldu zen IX. mendetik XIII. era. Idazlebatek hala zioen, begirunezko edozein monastegik Beato bat izan behar du bertan. Kodizehorietako hogeita hamarren bat (oso zatituak eta deseginak batzuek) gaur arte jaso izan dira.Horietako hogeita bik badituzte miniaturak. Garai desberdinetakoak dira eta ondorioz, den-120 — EUSKAL ARTEAREN HISTORIA I
5. EUSKAL ARTEA KRISTAUTU ZENEKOAbora igaro ahala estilistiko xehetasun desberdinak hartuz doaz. Kodize bakoitzak ber “ikuskariak”birsortzen ditu idazkiaren lagungarri doazen miniaturetan. Liebanako Beatoaren ApokalipsiakoAzalpenetik gordetzen ditugun lehen ale ilustratuak, X. mendean egindako kopiakdira eta Leon, Gaztela eta Errioxako idazmahaikoak dira.Idazkaria. Gogoan har dezagun, orokorrean, idazkia idazten duen idazkaria ez dela miniaturamarrazten duen monjea bera. Wilheim Neuss, eta beronen atzetik beste ikertzaile batzuk,zuhaitz genealogikoa egiten saiatu dira idazkiaren nahiz ilustrazioen azterketa batetatik abiatuz.Idazkian erabilitako idazkera funtsezkoa da azterketa egiterakoan. Hara bada: 17 kopiatzailek,beren idazkiak bisigodoen idazkeran ematen ditu; bostek gotiko aldera doan karolinan;bik, gotikoan, eta beste bik humanistikan. Noski, hemen ez da idazkera, arte historiabatetan, miniaturak deitutako ilustrazioak baizik guri axola zaizkigunak.Miniaturak. Beatoetako miniaturen egiturazko ezaugarriak dira berehalakoan ezagutaraztendituztenak. <strong>Historia</strong>gileak bat datoz hauetako ia denak hispaniar jatorrikoak direlapentsatzean eta, zehatzago berriz, mozarabeak. Lasarteko Ainaudek estilo horretan bisigodoenhispaniar ereduen segida ikusten du. 44 Mozarabeen eskuizkribu guztietan bezala, marrazkiaanatomikoki ez da zuzena, marrazkilariari ez baitzaio gorputzaren errealitate materialaaxola espirituaren adierazpidea baizik; espresionismoari indarra emateko begi irten handi batzukjartzen zaizkio. Kontaketako pasadizoa ere ez da hain garrantzizkoa (askotan agerraldiaargitzeko, historiak eta pertsonaiak ezagutaraziz izenak jartzen zaizkio gainean) ez handitasuneta misterio bat aditzera ematea haina. Margoak, lehen mailakoak eta biziak dira <strong>–</strong>gorria,horia, urdina, purpura, ubela...<strong>–</strong> ur-margoari nahasiz ore gizen eta trinkoarekin. Eta sarritanematen da irudiak, benetako leku baten adierazpiderik gabe kokatzea, ezker-eskuinerako hainbatzerrenda margotuen gainean. Teknikan aurrerapen handi bat ematen da X. mendea igaro ondoreneta Beatoen ur-margoa distiratsuagoa eta biziagoa egiten da eransgarri berriak erabiliz(arrautza, eztia, goma). 45Azpimarratzekoa da miniaturagintzan, pergaminoetan kopiatzen diren liburu eta idatzienegileen argazki adierazpenak duen garrantzia: Ebanjelariak, santuak, Eliz-Gurasoak, eta abar.Kasu batzuetan gainera, giza aurpegiak adieraztea garrantzi gehiagokoa da beraientzat, idatziarenedukiak ikusteko egiturak adieraztea baino. Haatik, eskuizkribuetan, bizantiar, karolingioeta otoniar tradiziozko ohitura bati erantzuten dion egilearen adierazpenak, X. mendekohispaniar artean eskuizkribuaren egilea ez da ikusi ohi bere zereginetan okupaturik. Honekiko,Vigilano kodizea da salbuespen bakarra, zeren eta Vigilaren argazkia erakusten du lanmahaianeserita. Miniatura honen bitxitasuna eta berritasuna honetan dago, alegia S. SilvaVerastegik ohartarazi zuen bezala, miniaturistaren argazkia, idazlearen lekuan dagoela. 46 Denborarekinidazlearen eta miniaturistaren protagonismo hau areagotuz joango da, eta ondorengokodizeetan amaieran ikusiko ditugu batzuetan lana ongi bukatu izanaren eskaintza etaeskerrak emanez.Hara bada, Espainiak gorde diren Beato sail guztien artean ederrenetariko eta garrantzizkoenhirurak Donemiliagako idazmahaitik irten ziren. 47 Gaur egun hauetako bi Madrilen jasoak dira etahirugarrena El Escorialen.Kukulatik irtendako Beato miniatuakMADRILEKO LIBURUTEGI NAZIONALEKO BEATOA (ms. Vit.14-1, olim Hh.58) ez zaigu osorikiritsi. Baditu 144 orri eta 27 ilustrazio, baina orri batzuk galdu zaizkiola ikusten da eta zenbaitminiatura kenduak dauzka. Eskuizkribua ere osatu gabe dago, hasiera eta bukaera faltabaitzaizkio. Miniatura guztiak Apokalipsiaren idatziaren aipamena egiten dute eta Bibliakokontaketaren ondoren jarriak daude, “explanatioa” baino lehen, Beato monjeak idatzi sagaratuariazalpen bezala erantsi zizkionak. Orokorrean, idaz-mutilak zutabe idatziaren tarteanlibre uzten dituen lekuak okupatzen dituzte, baina batzuetan horietatik kanpora zabaltzendira. Pinturak bi estilotakoak dira: batzuk mozarabetik zertxobait badutenak dira, besteakerromanikoagoak. Denak Apokalipsiako idazkiak ilustratzen dituzte beti, eta ez dago Beatoarenazalpena argitzeko egindako bat ere.HISTORIA AKADEMIAKO BEATOAK (co. Aemil. 33, F.199) 282 orri ditu eta gaur 49 miniaturagordetzen ditu. Orri osoko Oviedoko gurutzearen irudikatze batez hasten da, garai hartakokodikologiari dagokion ikonografia gaia delarik: X. mendea. Horretan, zenbait artegilekEUSKAL ARTEAREN HISTORIA I — 121