JUAN PLAZAOLA6.<strong>Euskal</strong> Artea europartu zenekoaTESTUINGURUAPOLITIKAKO UNE GOGOANGARRIAK ETA KULTUR OIHARTZUNAKNAIARAKO GARTZEA. Santxo Handia hil zenean, bere legezko lehenseme Gartzea gelditu zen Iruñeko erreinuarenoinordeko; beste seme eta bere ondorengo izango zirenen artean, “erregeari zor zaion leialtasunazela eta, erreinutik erabat bereizi gabe zeudenez” 1 banatu ziren gainerako ondare-ondasunak: Aragoikokonderria Ramirorentzat, Gaztela-Leon Fernandorentzat eta Sobrarbe-Ribargortza Gonzalorentzat.Gaztelako kondeen ingurumarian zalantzan ibili ondoren, Araba, Bizkaia eta Durangori, eta baitaGipuzkoari buruz ditugun datak, Iruñeko erresumaren eta San Joan de la Peñako sorreraren lehen berrihistorikoen garai berekoak dira.Gartzeak (1045ean) Kalagorria konkistatu zuenean, behin betirako etenak gelditzen dira nafarreneta musulmanen arteko harreman onak, eta etenik gabeko errekonkista aro bat hasi zen, 1492. azkenerartejada amaituko ez dena. Aldaketa politiko honek bere arte-kulturazko isla izango du mozaranbismoarenatzera egitean.Naiarako Santa Mariaren monastegiko sortzaile izan zen eta hori zelako Naiarako Gartzea deitzenzitzaiona, Donemiliaga kukullako monastegiko babesle sutsua ere izan zen. 1067an inauguratu zen Yusokomonastegira santuaren erlikiak lekuz aldatzea bere aginpide aldian egin zen.Zoritxarrez, mugen jabegoaren auziak Gartzea eta bere anaia Fernandoren artean eragindako lehiak,azken honek bere buruari 1037az geroztik Gaztela eta Leongo Errege izena (eta ez konde) ematenziolarik, Atapuerkako topaketan amaiera lazgarria izan zuen. 1054ko irailaren 1a data tamalgarria izanzen: alde batetik, Nafarroako erregeak bizia galdu zuelako, eta baita Nafarroa eta Gaztelako bi erreinuenarteko areriotasun luze baten hasera markatzen duelako ere.Errege lurralde batzuk “seniores” edo tenenteen bidez gobernatzen ziren orduan, Bizkaia eta Durangokolehen kondea zen eta Naiarako Gartzea erregearen alaba Todarekin ezkonduta zegoen IñigoLopezen kasuan bezala, zeinak Santxoren erregetzan bere aginpidea mantendu zuen 2 .PEÑALENGO SANTXO. Gartzea erregea errioxar monastegien babesle sutsua izan zen bezala, traizioz hilzuteneko lekuarengatik modu honetara izendatutako bere seme Peñalengo Santxok (1054-1076) abadeVeremundok gidatzen zuen Iratxeko monastegiaren alde egin zuen bereziki. Baina ez zion Donemiliagakomonastegia zaintzeari utzi, izan ere, Gaztelarekiko mugan egonik “bi erreinuen arteko oreka politikoanzeregin oso garrantzitsua jokatzen baitzuen”.Peñalengo Santxoren 1076.go heriotza datak, Baskoniaren bizkar Gaztelar eta Aragoarrek zuten zabalkundeegarriaren hasera adierazten du. Bere anaia Santxo II.aren Zamoran eraila izan ondoren Leonenbirtronuratu eta Gaztelan beranduxeago onartua izan zen Gaztelako Alfontso VI.a, krisi politikoazeta nafar monarkiaren ahultasunaz baliatzen da errioxar plaza gotortuez jabetzeko (Naiara eta Kalagorria).Era berean Bizkai-guneaz, Durangoz, Arabaz eta Gipuzkoaz jabetzen da eta baita Egaren mendebaldeanMojardin arteko nafar lurraldeez ere.SANTXO RAMIREZ. Peñalenen erailpenaren ondoren, nafar nobleziak bere jaraunspenera Sobrarbe etaRibagortzako konderriak erantsi zituen Santxo Ramirez, Aragoiko erregeari eskuratu zion erreinuaren aginpidea,zeinaren erregegoak egonkortasun eta sendotasun irudia ematen zuen. Erromara (1068) erromesjoan zelarik, Aita Santuaren begiko izatera iritsi zen nonbait Nafarroa eta Gaztelak baino lehenagoAragoirentzat erromatar liturgia eskuratuz eta San Joan de la Peña eta San Victorianeko monastegiakgotzaingo zaindaritzapean jartzea lortuz. Bera izan zen ekonomia indartu batekin gerora Jaka izenekohiriburua izango zenaren zimenduak ezarri zituena eta bertan gotzain egoitza ipini eta katedralareneraikuntza hasiko zuena.Bere erregetza (1076-1084) eta bere seme Pedro Santxezena, Gaztelako Alfontso VI.aren atxikitze asmoekikoaurkakotasunaz eta, Errekonkistarantz begira, bere jabegoen ekialdeko alderdietan frankiziakedo foruak emateez markatuak egon ziren. Alderdi hauetan mende bukaera hartan, nafar-aragoarkristau gudarosteak, Aierbe (1083), Arquedas (1084), Huesca (1094), Monzon (1089), Milagro (1098) etaBarbastro (1100) hartzea lortu zuten.MOMENTUZ, GAZTELA bere Nafarroako aurreko lorpenei uko egitera behartua suertatu zen. Baina kidegotzagarrantzitsu bat irabazi zuen Bizkaian Iñigo Lopez edo Eneko Lupis Bizkondearen familiarekin. Berau 1076anhiltzean bere seme Lope Iñigezek (Lope Enneconis) Gaztelako Alfontso VI. erregea omendu zuen etaagirietan Araba, Gipuzkoa eta Bizkaiko Konde izenarekin azaltzen da 1081etik 1092ra. 3 Kristauen armenZalakako hondamenak (1086ko urriaren 23an) Alfontso VI.aren handinahi inperialak geldiarazten ditu,zeinak Europako kristandadeari laguntza eskatu behar izan zion, Cid-arekin adiskidetu eta Santxo Ramirezekinakordio batetara iritsi; ondorioz, Nafarroa erreinu autonomo bezala denboraldi batez desagertuegingo zen. 4EUSKAL LURRETAN bere familiak lehenago Errioxan izan zuen jauntasunarengatik Lope Iñigezek bere semeDiego Lopez de Haro deitua, (1093-1124) izan zuen oinordeko. Familia honetan XI. mendearen bukaeratik130 — EUSKAL ARTEAREN HISTORIA I
6. EUSKAL ARTEA EUROPARTU ZENEKOA“Bizkaiko jaun” izendapena ukaezina egiten da sasi-monarkia hereditarioetan “tenentzia” edo konderrienitzultze prozesua hasten delarik, eta Bizkaia hain zuzen ere Gaztelaren zaintzapeko feudo printzerriabilakatuko da. 5PIRINIOEN IPARRALDEAN, Lapurdin, Gaskuinako Dukerriaren barruan bizkonterri bat kokatzen du 1023.eanbaina euskal lurralde hau ingeles bilakatzen da 1154.ean Akitaniako Leonor eta Plantagenet-eko EnrikeII.aren arteko ezkontzarekin, eta ez da Frantziako koroira 1451.era arte itzuliko.Zuberoa XI. mendean ere Santxo Gillermoren menpeko Bizkonterri bat da, 1307.ean Ingalaterrarenmenpeko izango da eta 1449.ean Biarnorekin egingo du bat.Behe Nafarroa bakarrik geldituko da Nafarroaren barnean XII. mendetik 1512.era arte, “Ultrapuertosekomerindade” bezala.Elizari dagokionez euskal biztanleria hiru gotzaitegiaren menpe zegoen: Baiona, Dax eta Oloroe. Etalurralde hartan ez zen monastegi fundazio handirik.ALFONTSO BORROKALARIAREN. Nafarroako erreinuko krisi politikoa Alfontso Borrokalariaren tronuratzearekin(1104-1134) amaitu zela esan liteke, baldin eta Aragoi eta Iruñeko errege berriaren garaipen militarrakkontutan hartzen baditugu. Naiaratik Lopez de Haro bidaltzen du eta Balterra (1110), Zaragoza (1118)eta Tuteraren (1119) jabe egingo da Ebro haranean, kristau errekonkistan eta egungo Nafarroako lurraldeakberreskuratu zireneko aldi garrantzitsuak adierazten dituen garaipenak direlarik.Bereziki esanguratsua eta garrantzi handikoa izan zen setio eta liskarrez beteriko hilabete batzuenondoren Zaragoza hartzea, bertan Borrokalariaren aldeko nafar eta aragoar noble asko bildu izanazgainera Frantziako hegoaldetik etorritako nobleen hainbat gudarostek hartu baitzuten parte. 6 <strong>Artearen</strong>eta Kulturaren edozein historian azpimarratu beharreko garrantzia duen gertaera da hau, izan ere,Gurutzadaren idealen kartsutasuna adierazteaz gainera Donejakue alderako erromesaldiak erraztu zitueneta europar herrialdetako kultur batasuna gauzatzen lagundu zuen. Latinaren erroetatik sortutakoerromantze hizkuntza ezberdinak garatuz zihoazen heinean, kultur batasuna berrituz zihoan hizkuntzaartistiko bateragile baten bidez: Erromanikoaren bidez.Baina kristau erreinuen bateratze asmoarekin burututako Alfontso Borrokalariaren eta Gaztelako Urrakarenarteko ezkontzak porrot egin zuen, eta 1134.ean erregea ondorengorik gabe hiltzean (Fragako batailan)Nafarroako krisia berpiztu egin zen. Iruñeko errege aulkia hutsik gelditu zen eta Nafarroa bi boterehandizalez inguraturik aurkitu zen berriro: Aragoi eta Gaztela.GARTZEA RAMIREZ. Nobleen aukeraketa Santxo Handiaren ondorengo zuzena den Gartzea Ramirezenganeskuetara etorriko da berriro. Erreinuak XI. mendeko mugak berreskuratuko ditu. Gartzea Ramirez “Berrezarleak”bere burua “regnante in Navarra, et in Alava et in Bizcaya” izendatuko du. Lurralde honetanLopez de Haro familiaren konde-aginpidea indargabetzeko Gartzea Ramirezek konde agintea GebarakoLadron Iñigezi eskuratuko dio. Baina familia honek XII. mende osoan zehar Nafarroa eta Gaztelarenarteko hara-honako politika eramango du, egoera eta jokoan zeuden interesen harira.SANTXO JAKITUNAK, (1150-1194) zailtasunez hasi zuen bere erregetza, bere egiazkotasuna Erromako kuriakzalantzan jarria izan baitzen. Hala ere bere erreinuari indarra eta egonkortasuna ematea lortu zuen. Berekantzelaritzak Pampilonensium Rex izena utzi eta bere ordez Rex Navarrorum hartu zuen. GaztelakoAlfontso VII.aren gutxiengoaz baliatu zen Peñalenen heriotzaz geroztik 1076an Gaztelaren babespeanzegoen Errioxaz jabetzen saiatzeko. Baina gutxi iraun zuena izan zen bere arrakasta eta 1176an su-etenasinatu behar izan zuen eta ondoren 1179an, bakea. Izatez, 1174.az geroztik Alfontso VII.ak Bizkaia berreskuratuazeukan luzerako.Bere alaba Berengela Ingalaterrako errege Rikardo Lehoi Bihotzarekin ezkontzeaz gain, Santxo Jakitunarenpolitikaren lorpenik handiena Gipuzkoa eta Araban hiritar biztanleriarentzat gune berriak sortzeaizan zen: Donostia, Biasteri, La Puebla de Arganzón, Antoñana, Bernedo, eta abar. Horrela mugak sendotu,hiri eta merkatal garapena bultzatu eta jauntxo eta baroiek burututako eraginaren kaltetan ingurunesozio-politiko berri baten arautzaile bihurtu zen. Iruñeko Andre. Maria katedralean hilobiratua izan zenSantxo Jakitunak errege onaren irudi idealizatua iradoki zien bere berriemaileei: “homme de gran savoir,bon catholique et hijo obediente de la Iglesia de Dios, muy querido y amado” 7 .SANTXO INDARTSUA. Santxo Indartsuaren erregealdian (1194-1234) nafarren jabegoen aurkako gaztelar operaziomaltzurrari jarraipena eman zitzaion. Nafarroako erregearen “afrikarra” deitutako ekimenaren arrazoiaeta ikuspuntuari dagokionez historialariak argitu ezinik dabiltza berriemaileen kontraesanak direlaeta. Ez dirudi Nabas de Tolosako (1212) heroitzat hartua izan zenari kristau Errekonkistako bere idealakuka dakizkiokeenik. Baina kontua da Gaztelako erregea nafarraren kanpoan izateaz (edo agian, batzuenaburuz, bere gaixotasunaz) baliatu zela Gasteiz eta Trebiñoren jabe egiteko... eta horrela “jabetuziren Araba eta Gipuzkoaz”.Berengela eta Rikardo Lehoi Bihotzaren ezkontzaz geroztik Nafarroak beste erreinu europarren asaldaketapolitikoen eraginak sentituko ditu, eta bereziki Rikardo ondorengorik gabe hil eta bere anaia etaoinordeko zen Joan sin Tierra eta Frantziako Felipe Augustok bultzatutako hautagai Bretainiako Arturorenartean sortzen den gatazkak eragindakoak (1180-1223). Rikardoren arreba Leonorrekin ezkondurik zegoenGaztelako errege Alfontso VIII.ak (1158-1214) ere nahi izan zezakeen oinordekotza. Santxo Indartsuakinguruan zituen auzoek irentsiko zutenaren arriskua sentituko zuen, eta behar bada beldur hori izanzen musulmanen artean ere laguntza bilatzea iradoki ziona. Gaztelako erregeak azpijoko haiek ErromakoKuriaren aurrean salatu zituen. Eta Zelestino III.a Aita Santuak Santxo Indartsua bere politika bideratzerabultzatu zuen, nahiz eta Nafarroako errege izendapena onartu egin zion (1134az geroztik ukatua)eta Gaztelari Nafarroako subirautasunari begirune izan ziezaiola eskatu zion. “Santxo Indartsuak berehartan jarraitu zuen eta horregatik Alfontso VIII.aren kantzelaritzak burututako eskumiku bat nozitu beharizan zuen”. 8 Bestalde, Alfontso VIII.ak atseginez eta konplizitatez ikusiko zuen Araba, Bizkaia eta Gipuzkoakokondeek, 1180az geroztik Nafarroako erregeek zuten hiribilduen sorrerako antolaketari zioten gaitzespena,nobleziaren pribilegio politiko-ekonomikoen aurka zihoan jokaera izanik.EUSKAL ARTEAREN HISTORIA I — 131