JUAN PLAZAOLAGazolaz, Orisoain eta Zarikiegi eta Ziraukira arte eta abar.Nabarmendu dezagun, adibide modura filobizanziar artista nafar baten lan fina OlitekoSan Pedro elizako atearen kapiteletan eta zimazioetan dagoena.Beranduago beste ertilari bat etorriko zen tinpano eta ateburu gotiko batez apaintzera.Iñiguezek badu susmo bat, Silosko bigarren maisuaren lana izan zela, alegia loratze horrenbultzada erabakigarria.* * *Orokorrean onartua izaten da, XII. mendeko elizen arkitekto maisua ados izaten zelamonumentuzko apainketa lan osoa zuzentzen zuen eskulturagile nagusiarekin. Hori dela eta,XII. mendeko euskal erromaniko eskulturari heltzean, ez dugu aldi berean arkitektura aipatuzbaizik egingo. Ikuspegi honek, kristau figuratibo plastikoa Kristautasunaren arkitekturasagaratuko Erromaniko handi eta oparoa den barrunbe horretatik jaiotzen dela dakien inor ezdu harrituko.5. Nafarroako erromanikoaren hedapenaErromaniko ondare aintzatsuak, beste toki askotan bezala, Nafarroan eta oro har <strong>Euskal</strong>Herri osoan izan zuen zoritxarreko halabeharra gogoratuz hasi beharko dugu.“FRANKOEN ELIZ-ERASOA”. Nafarroa eta bere erresumaren europartzea, hau da, iparpiriniaririzpideen, liturgia erritoen eta kultur ereduak bereganatzea hasia zen Santxo Handiaren garairakojada. Baina Aragoi eta Nafarroako errege Santxo Ramirezen (1076-1094) agintealdianareagotu zen batez ere, mugimendu hau. Errege hau, bigarren ezkontzaz Roucy kondearenalaba Felizianarekin ezkondu zen hau, Iruñeko egoitzan bere anaia jartzen ausartu zelako Erromarekinzeukan lehenengo arazo bat gainditu ondoren, jakin zuen onartzen Saint-Pons deTomières-eko abade eta Aita-santuaren (Gregorio VII.) eskualde hartako gorabeheretako ordezkariazen Frotardok bere gustuko gotzaina aukeratu zezan. Honako hau Pedro de Rodez izanzen (edo Pedro Andouque), monje frantziar bat, jantzia, azkarra eta bizia, Saint-Foy de Conquesmonastegitik zetorrena eta elizbarrutiko historiografian Rodako Pedro bezala ezagutzendena. Bera izan zen San Agustinen araudiaren araberako kanoniko aginpidea Iruñeko elizansartu, eta Goñi Gaztanbidek “ frankoaren eliz-erasoa” bezala izenpetzen duena babestu zuena.Bestalde badirudi, nafar errentak, eliza eta monastegi frankoetara bidaltzen neurriz gainezkaibili zela; eta horretaz gainera, ez zuen eragozpenik jarri bere elizbarrutiko aginpide karguetarakofrantziar monjeak ekartzerakoan. Deyoko San Esteban monastegian monje frantsesaksartu ziren indarrez nafarrak bidali ondoren. Pedro gotzainak bere katedraleko nagusi izendatuzuen Aymon frantziarra. Ez zen bakarra izan kontu hau. Hugo de Conquesek duintasunbera lortu zuen. Eta Iruñeko katedraleko Artxibategian elkarteko kononigoei buruzko izenfrantses ugari azaltzen da. 31Frantses “eraso” hau ez zen elizbarrutian bakarrik gertatu. Nafar erregeek populatze politikaeraman zuten aurrera frankoen burguen kokapena erraztuz eta, harrigarrizko moduanematen hasi zen ekimen hau, batez ere Iruñea, Zangoza, Gares eta Lizarran.XI. MENDEKO ONDAREAREN SUNTSIKETA. Ezin jarri daiteke zalantzan, Iruñeko katedraletik hasita,nafar-aragoar erresumaren jabegoetan erromaniko arteak izan zuen garapenaren eta hedapenareneragileak, maila guztietako Iruñeko egoitzaren aurrerapen nabaria, eta Alfontso Borrokalarihedapenzalearen (1104-1134) babesa izan zirela. Arkitekturaren loratzea, Raul Glaberrekesan zuen esaldi ezagun honetarako gai izango zen: “Kristautasuna elizen mantu zurizjantzi zen”. <strong>Historia</strong>lariaren lumatik atera zen lilurazko berotasun lehertze haren ondoren,hurrengo urteetan halako ondare aberatsak desagertu arazi zituen hondamendi suntsitzailerengainean negar egiteak jarraitu beharko dio. Nafarroari dagokionez, J.E. Urangak gure hausnarketamerezi duten eta arte ederrenganako maitasun apur bat duenari zirrara eragingo dion zatibaten zenbatzea egin du datuekin:“Kristautasunak XI. mendekotik Naiara eta Yusoko San Millan bezalako monumentunagusiak galdu zituen. Bolada berak jarraitu zuen XII. mendean eta Iruñeko katedrala, klaus-150 — EUSKAL ARTEAREN HISTORIA I
6. EUSKAL ARTEA EUROPARTU ZENEKOAtroa eta burgoetako eliza guztiak, Zangozako Santa Maria eta Gareseko Santiago izan zirentxikituak. Lizarrako hasierako eliza guztietan gauza bera gertatu zen, beraien abside batzukbakarrik utzirik zutik. Eta hauei eransten badizkiogu mila monastegi eta monastegi ondo,Tenplarioen eta Jerusalengo San Joanen ospitale-aterpetxe fundazioak, ondorioa da erromanikoartearen gune handiak ziren haietatik funtsezko guztia falta dela eta Leondik zetorren etaNaiaran garatu zen arkitektura handia izango zenaren zati bat besterik ezin irudika dezakegula;edo Jaka aldetik zetorrena, Zangozan garatuz Iratxeko burualdean bukatu zena; ez etaDonejakue aldekoa ere, Iruñeko katedralean inspiratu izan zena”. 32BESTE HONDAMENDIAK. Eta antzeko zerbait esan liteke gainerako euskal lurraldeez ere, BarrioLoza irakasleak idatzi duen bezala, gure lurrean borroka eta gizarte gatazkak zirela etaeman diren hondamendiei buruz: “1794.go frantziar inbasioa, Independentzi gerra, KarlistenGerra Zibilak, eta Espainiako Gerra Zibila. Guzti honi, gizarte gatazka eta bukaezinezkoBandoen Gerrak eransten badizkiogu, erraz ulertuko dugu Penintsulako zigortuena dela euskalartea eta batez ere Erdi Arokoa”. 33 * * *Suntsitua izan denaz gainera, aberatsa da Nafarroan erromaniko arkitektura, beste gainerakoeuskal probintzietan baino gehiago. Hainbestekoa da non merezi duen ezaugarri beretsuakdituztenak taldeka aipatzea.• Eliza-faroakDorre ireki eta argitsua bat zutelako eta galtzada bazterretik Santiago Bidean erromes zihoanarenbidea argitu eta bere urrats sutsuak biziagotzen zituelako merezi zuen eliza taldehonek izen berezi hau.VadoluengoZangozako ingurumenean aurkitzen da Vadoluengoko San Adrian eliza, erromesak nafareta aragoar Pirinioetako mendi adarrak utzi eta Aragoi ibaia zeharkatzeko eta Ebroko erriberaaldera beren urratsak abiatzeko prestatzen ziren tokian, hain zuzen ere. Alfontso Borrokalariakeman zion Clunyko abatetxeari, 1141. urtean sagaratua izan zen hau.Bere oinazala bi zatitako laukizuzen xume bat eta burualde zirkulu erdikoa du. Garaipenarkua, erdi puntu tolestuzkoa, zutarri gainean etzaten da. Zimazioen altuera berean inpostabat du inguru osoan. Barruan apaingarritako osagai guztiak Jacatarrak dira. Arku zerrendagainean kanoi-erdiko ganga dauka; absidea labe tankerakoa da.Kanpora aldeko eliza ataria Epistola aldetik irekitzen da; baditu bi arkibolta lau; inbelpemotzeko bi zutabeen gainean etzaten da barrukoa. Ateburua eta tinpanoa oraintsu zaharberritzeanosatuak izan dira; baina krismoi bat gordea izan da. Apaingarrizko osagaiak eta animaliakadierazten dituzten harburu ilara bat doa teilategal osoan zehar.Eliza-barnearen azken zati gainean, behealdean gezi-leiho bat duen dorre lauki bat jaikitzenda, eta goiengo gorputzean leiho biki parea alde banatan, profil oso lirainekoak, eliza-faroizena egiaztatuz.EunateGarestik ez oso urrunean, zelai artean bakarti, erromesaren zain beti Eunateko Santa Mariaeliza, 1175. urte inguruan eraikia izan zen erromaniko eliza erakargarria.Bere oinazalaren berezitasuna oso harrigarria gertatzen zaio bisitariari, Torresen bezalaoktogonoa da, eta batez ere ermita bere alde guztietatik inguratzen duen arkupea da berritasunbakarra, ez egituran eta ez eraikinean kaperarekin inolako loturarik ez duen oktogonozkoarku irregularrez osaturikoa.Gauza jakina da eraikin honen egitekoa 1520. urtean hilerria izatea zela. Baina bere jatorriariburuzko ezer ez dakigu. Urteak dira Tenplarioen Ordenako fundazio bat izan zitekeena-EUSKAL ARTEAREN HISTORIA I — 151