Zelfredzaamheid bij brand.pdf - VU-DARE Home - Vrije Universiteit ...

Denkkaders voor brandveiligheidsbeleid en zelfredzaamheid bij brand 115
Het gaat hierbij om het gedrag van mensen die in een gebouw aanwezig zijn,
ofwel om het gedrag van gebouwgebruikers. Er kan onderscheid gemaakt
worden tussen twee typen gebruikers:
– frequente gebruikers (bijvoorbeeld: personeel, bewoners):
– bekend met de vluchtroutes;
– niet bekend met de vluchtroutes;
– incidentele gebruikers (bijvoorbeeld: gasten):
– niet bekend met de vluchtroutes.
De menskenmerken zijn onder te verdelen in:
– persoonskenmerken, zoals de mobiliteit en eerdere ervaringen met brand;
– sociale kenmerken, zoals groepsgedrag en het veiligheidsmanagement in
het gebouw;
– persoonsgebonden situatiekenmerken, zoals de opmerkzaamheid en de
bekendheid met de lay-out van het gebouw.
Behalve dat de hiervoor genoemde factoren van invloed zijn op de mate van
zelfredzaamheid, bestaan er ook onderlinge invloeden. Deze onderlinge verbanden
worden hierna toegelicht.
De brandkenmerken kunnen de menskenmerken beïnvloeden. Zo heeft rookontwikkeling
een nadelige invloed op het zichtvermogen en hebben toxische
verbrandingsgassen een nadelige invloed op de opmerkzaamheid. Omgekeerd
kunnen ook de menskenmerken van invloed zijn op de brandkenmerken. Zo
heeft een blusactie een reducerende invloed op de brandontwikkeling.
De brandkenmerken worden ook beïnvloed door de gebouwkenmerken. Bij
de invloed vanuit de gebouwkenmerken kan gedacht worden aan het materiaalgebruik,
de compartimentering en de werking van installaties. Zo heeft
de mate van ventilatie van de ruimte waarin brand ontstaat invloed op de mate
van rookontwikkeling. Andersom hebben ook de brandkenmerken invloed op
de gebouwkenmerken. Zo kunnen door rookontwikkeling vluchtroutes ontoegankelijk
raken.
In figuur 4.6 is gevisualiseerd hoe de drie factoren zich verhouden tot de drie
disciplines van de brandveiligheidskunde.