Zelfredzaamheid bij brand.pdf - VU-DARE Home - Vrije Universiteit ...

180 Zelfredzaamheid bij brand
7.1.3 Logiesgebouwen en bijzondere woongebouwen
Namens het Nederlandse ministerie van Binnenlandse Zaken is in 1995 een
wereldwijd literatuuronderzoek uitgevoerd naar branden in logiesgebouwen
en bijzondere woongebouwen. Hierbij zijn de gegevens van 65 branden geanalyseerd
[BZK, 1995b]:
– 34 branden in hotels en motels;
– 15 branden in opvanghuizen, kamerverhuurbedrijven en asielzoekerscentra;
– 8 branden in bejaardenoorden;
– 8 branden in studentenhuizen.
Uit het onderzoek komen duidelijke oorzaken naar voren die mede ertoe hebben
bijgedragen dat er slachtoffers vielen:
– In 29 gevallen was een trappenhuis niet omsloten of stonden de deuren
ervan open.
– In 19 gevallen werd de brand wel snel ontdekt, maar werden de andere
bewoners en/of de brandweer te laat gewaarschuwd.
– In 17 gevallen liet men de deur van de brandende ruimte openstaan.
– In 17 gevallen was het personeel niet of niet goed geïnstrueerd.
– In 16 gevallen werd de brand te laat ontdekt.
In tabel B7, in bijlage 1 zijn gegevens opgenomen over slachtoffers en overlevenden
van de twaalf meest fatale branden in Nederland. Het betreffen de
gegevens van branden in bijeenkomstgebouwen, logiesgebouwen, verzorgingsgebouwen
en een cellengebouw.
Uit de twaalf meest fatale branden in Nederland blijkt dat relatief veel personen
door personeel of door de brandweer zijn gered. In de verzorgingsgebouwen
en in het cellengebouw moesten de bewoners veelal één voor één gered
worden. In figuur 7.1 zijn beelden weergegeven van de reddingsactie bij de
brand in psychiatrische inrichting Groot Brunswijck in 1970 in Wagenborgen.
Aangezien veel van de patiënten bedlegerig waren, verliep de ontvluchting
erg moeizaam.
Uit de hiervoor genoemde incidentgegevens kan worden opgemaakt dat, met
name in bijzondere woongebouwen, de ontvluchting door niet-mobiele mensen
zo moeizaam is dat veel personeel en hulp van omstanders nodig zijn om
een snelle ontvluchting door alle aanwezige individuen mogelijk te maken.
Proulx en anderen twijfelen aan de effectiviteit van ontvluchting, vooral in
hotels en woongebouwen. Incidentevaluaties lijken namelijk aan te tonen dat
mensen die besluiten te vluchten een grotere kans lopen de brand niet te overleven
of gewond te raken dan mensen die besluiten in de hotelkamer of de