Zelfredzaamheid bij brand.pdf - VU-DARE Home - Vrije Universiteit ...

De omgevingsfactor: het gebouw 217
locatie van vluchtrouteaanduidingen, te weten vlak onder het plafond, tot het
onzichtbaar worden van de aanduidingen. Immers, rook verzamelt zich boven
in een ruimte. De kleur van de vluchtrouteaanduidingen is geen bepalende
factor voor de zichtbaarheid in rook. In rookvrije situaties is geconstateerd dat
de opvallendheid van een vluchtrouteaanduiding ten opzichte van de ‘ruis’ in
de omgeving van belang is. Uit diverse onderzoeken kan opgemaakt worden
dat geluidssignalen bij uitgangen mogelijk de ontvluchting in een donkere
ruimte versnellen. Andere innovatieve methodes voor vluchtrouteaanduiding
in gebouwen zijn bijvoorbeeld fotoluminescente pictogrammen in vloeren,
stroboscopische lichtbakens bij vluchtdeuren en led-lichtslangen in vloeren
en wanden met een dynamisch verlichtingspatroon (lopende lichten). In de
literatuur is echter geen informatie aangetroffen over de effectiviteit van dergelijke
methodes bij ontvluchting in gebouwen.
Samenvatting: nooduitgangen en gangen
De keuze voor een bepaalde uitgang wordt veelal beïnvloed door de bekendheid
van de persoon met het gebouw, de beschikbaarheid van uitgangen, de
toegankelijkheid van de route naar de uitgang en de mate van complexiteit
van deze route. Deuren die voorzien zijn van een noodontgrendeling gekoppeld
aan een alarm blijken bij een ontvluchting niet gebruikt te worden vanwege
een negatieve associatie. Bij fatale branden was in negen van de tien
branden sprake van een afgesloten, verborgen of geblokkeerde uitgang. Verder
is de draairichting van de deur van groot belang in ruimten met een hoge
bezettingsdichtheid. Deuren die slechts van één zijde te openen zijn, leveren
met name problemen op wanneer rook het trappenhuis binnendringt. Het
is bij dergelijke deurconstructies voor de vluchtende personen namelijk niet
mogelijk zelfstandig via een andere verdieping naar een rookvrij trappenhuis
te vluchten.
Verschillende wetenschappers hebben onderzoek gedaan naar de invloed van
loopafstanden op de routekeuze. De objectieve loopafstand tot aan een uitgang,
dat kan indirect de lengte van gangen zijn, blijkt niet de meest bepalende
factor te zijn voor de routekeuze. Verder is gebleken dat het verminderde
zicht en de irritatie door rook ertoe leiden dat sommige mensen terugkeren
of een andere vluchtroute kiezen. Ook lopen personen in een donkere ruimte
niet langs de kortste route of in een rechte lijn. Verder blijkt uit diverse experimenten
dat de loopsnelheid geleidelijk afneemt als de optische rookdichtheid
toeneemt. Op basis van de testresultaten is gesteld dat de zichtlengte ten minste
10 meter moet zijn voor mensen die bekend zijn met de vluchtroute en ten
minste 15-20 meter voor mensen die niet bekend zijn met de vluchtroute.