Zelfredzaamheid bij brand.pdf - VU-DARE Home - Vrije Universiteit ...

252 Zelfredzaamheid bij brand
namelijk op percepties bij een bepaalde situatie. Voor gebouwontwerpers is
het dan ook van belang te ontdekken waarom mensen bij het horen van een
ontruimingssignaal niet vluchten, en waarom mensen een bepaalde route
nemen en niet een andere [Groner, 2001]. Het belangrijkste obstakel voor het
voorspellen van de ontvluchting in gebouwen is volgens Groner (2004) niet
de kennis over de verplaatsing zelf, maar ons (on)vermogen om het menselijk
gedrag te voorspellen met betrekking tot wanneer, waar en op welke wijze
de ontvluchting plaatsvindt. Zonder gedetailleerde data over de informatie
die vluchtende personen in gebouwen gebruiken voor de ontvluchting is het
onmogelijk de noodzakelijke brandveiligheidsvoorzieningen in gebouwen te
bepalen [Groner, 2004].
Wat betreft de modellering van het menselijk gedrag bij ontvluchtingen geeft
Sime ten slotte de volgende onderwerpen aan die om nader onderzoek vragen
[Sime, 2001]:
– brandscenario’s en gedragsscenario’s van mensen;
– gebruikers- en activiteitenpatronen: de situatie van gebouwgebruik, reactietijd
van aanwezigen en de ontvluchtingsstrategie;
– reactiepatronen bij verschillende typen waarschuwingssystemen;
– ontwerpcriteria op gebied van wayfinding;
– beginlocaties van aanwezigen, aankomst bij uitgangen en doorstroomsnelheden
bij uitgangen;
– keuze tussen schuilen en/of vluchten als alternatief voor overlevingsstrategieën.
7.5.5 Samenvatting en beschouwing: bepaling van de vluchtsnelheid
Samenvatting
Bij ontvluchting speelt de factor tijd een bepalende rol voor de veiligheid. Aan
de ene kant is de ontwikkeling van gevaar gedurende een bepaalde tijd van
belang (bedreigtijd) en aan de andere kant speelt de snelheid van de verplaatsing
van een bedreigde naar een veilige omgeving (vluchttijd) een belangrijke
rol. In de vluchttijdmodellen die in het buitenland in beleid worden gebruikt
is sprake van een driedeling van periodes gedurende het vluchtproces. De
eerste periode betreft de ontdekking van de brand. De tweede periode betreft
de tijd die nodig is om voorafgaand aan de verplaatsing een aantal besluiten
te nemen (pre-movementperiode). De laatste periode betreft de werkelijke
verplaatsing uit het door brand bedreigde gebied. De procesbenadering van
brandontwikkeling en ontvluchting, zoals in buitenlandse regelgeving wordt
toegepast, wordt ook in het Nederlandse brandveiligheidsbeleid in het normatief
brandverloop toegepast. In het normatief brandverloop wordt echter
niet uitgegaan van een veiligheidsmarge bij de bepaling van de bedreigtijd
en de vluchttijd. Verder houdt het Nederlandse model geen rekening met de
besluitvormingstijd.