De Wens der Eeuwen door Ellen White

tederste smeekbeden gevolgd heeft en de ziel trachtte te winnen uit de zonde voor de heiligheid, is
tegelijkertijd haar Pleiter en haar Rechter. Vanaf het begin van de grote strijd in de hemel heeft Satan
zijn zaak staande gehouden door bedrog; en Christus heeft gewerkt om zijn listen te ontmaskeren en
zijn kracht te breken. Hij is het Die de bedrieger tegemoet is getreden en door alle eeuwen heen getracht
heeft zijn gevangenen aan zijn greep te ontworstelen, Hij zal het oordeel vellen over iedere ziel.
En God “heeft Hem macht gegeven om gericht te houden, omdat Hij de Zoon des mensen is”. Omdat
Hij de beker van menselijke bezoeking en verleiding tot op de bodem toe heeft gedronken en de
zwakheden en zonden der mensen begrijpt; omdat Hij voor ons de verleidingen van Satan zegevierend
heeft weerstaan, en op rechtvaardige en liefdevolle wijze zal oordelen over de zielen tot wier redding
Zijn eigen bloed vergoten werd — daarom is de Zoon des mensen aangewezen om gericht te houden.
Doch Christus kwam niet om te oordelen, maar om te redden. “Want God heeft Zijn Zoon niet in de
wereld gezonden opdat Hij de wereld veroordele, maar opdat de wereld door Hem behouden worde”.
En voor het Sanhedrin verklaarde Jezus: “Wie Mijn woord hoort en Hem gelooft Die Mij gezonden
heeft, heeft eeuwig leven en komt niet in het oordeel, want hij is overgegaan uit de dood in het leven”.
Terwijl Hij tot Zijn toehoorders zei, dat ze zich niet moesten verwonderen, gaf Christus hun een nog
wijdere blik in de geheimenis van de toekomst. “De ure komt”, zei Hij, “dat allen die in de graven zijn,
naar Zijn stem zullen horen, en zij zullen uitgaan, wie het goede gedaan hebben, tot de opstanding ten
leven, wie het kwade bedreven hebben, tot de opstanding ten oordeel”.
Op deze verzekering betreffende een toekomstig leven had Israël reeds zolang gewacht, en ze hadden
gehoopt dat te ontvangen bij de komst van de Messias. Het enige licht dat de somberheid van het graf
kan verlichten, scheen op hen. Maar eigenzinnigheid is blind. Jezus had de inzettingen van de rabbi’s
met voeten getreden en hun gezag genegeerd, en zij wilden niet geloven.
De tijd, de plaats, de gelegenheid, de gespannen gevoelens die de vergadering doordrongen, alles
werkte mee om de woorden van Jezus voor het Sanhedrin nog indrukwekkender te maken. De hoogste
godsdienstige autoriteiten van het volk zochten het leven van Hem Die van Zichzelf verklaarde de
Hersteller van Israël te zijn. De Here van de sabbat werd voor een aardse rechtbank gedaagd om te
antwoorden op de beschuldiging van verbreking van de sabbatswet. Toen Hij onbevreesd verklaarde
wat Zijn zending was, keken Zijn rechters met verbazing en woede naar Hem; maar ze vonden geen
antwoord op Zijn woorden. Ze konden Hem niet veroordelen. Hij ontkende dat de priesters en rabbi’s
het recht hadden Hem te ondervragen of zich in Zijn werk te mengen. Met een dergelijk gezag waren
ze niet bekleed. Hun aanspraken waren gebaseerd op hun eigen trots en aanmatiging. Hij weigerde te
bekennen dat Hij Zich schuldig had gemaakt aan wat ze Hem ten laste legden, en liet zich niet door
hen ondervragen.
In plaats van Zijn verontschuldigingen te maken voor de daad waarover ze klaagden, of te verklaren
waarom Hij dat gedaan had, keerde Jezus Zich tegen de oversten, en de beschuldigde werd de
beschuldiger. Hij berispte hen om de hardheid van hun hart en hun onwetendheid betreffende de
Schriften. Hij verklaarde dat zij het Woord van God verworpen hadden, aangezien zij Hem Die door
125