De Wens der Eeuwen door Ellen White

“Zalig die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid.” Het gevoel van onwaardigheid zal het hart ertoe
brengen te hongeren en te dorsten naar gerechtigheid, en dit verlangen zal niet teleurgesteld worden.
Zij die in hun hart plaats maken voor Jezus, zullen Zijn liefde verwerven. Allen die verlangen de
gelijkenis van Gods karakter te dragen, zullen tevreden gesteld worden. De Heilige Geest laat een ziel
die op Jezus ziet, nooit hulpeloos staan. Hij neemt uit de dingen van Christus en toont ze hem. Indien
het oog op Christus gevestigd blijft, houdt het werk van de Geest niet op, totdat de ziel in
overeenstemming is gebracht met Zijn beeld. Het zuivere element van liefde zal de ziel verruimen, en
aan haar het vermogen geven voor hogere bekwaamheden, voor bredere kennis aangaande de hemelse
dingen, zodat de ziel niet hoeft te berusten in een tekort aan volheid. “Zalig die hongeren en dorsten
naar de gerechtigheid, want zij zullen verzadigd worden.”
De barmhartigen zullen barmhartigheid vinden, en de reinen van hart zullen God zien. Iedere onreine
gedachte verontreinigt de ziel, verzwakt het zedelijk gevoel, en heeft de neiging de indrukken ‘van de
Heilige Geest uit te wissen. Het verduistert de geestelijke blik, zodat de mensen God niet kunnen zien.
De Here kan de berouwvolle zondaar vergeven en doet dat ook; maar hoewel vergeving geschonken
is, is de ziel geschonden. Alle onreinheid van taal of in gedachten moet vermeden worden door hem
die een helder onderscheidingsvermogen van de geestelijke waarheid wenst te hebben.
Maar de woorden van Christus omvatten meer dan vrijheid van zinnelijke onreinheid, meer dan het
vrij zijn van de ceremoniële verontreiniging die door de Joden zo sterk vermeden werd. Zelfzucht
verhindert ons God te zien. De geest die zichzelf zoekt, denkt over God alsof Hij iemand is als hijzelf.
Indien we dit niet afgelegd hebben, kunnen we Hem Die liefde is, niet begrijpen. Alleen het
onzelfzuchtig hart, de nederige en vertrouwende geest, zal God zien als “barmhartig en genadig,
lankmoedig, groot van goedertierenheid en trouw”.
“Zalig de vredestichters.” De vrede van Christus is geboren uit waarheid, hij is harmonie met God. De
wereld is vijandschap met de wet van God; zondaren leven in vijandschap met hun Maker; als gevolg
daarvan leven ze in vijandschap met elkander. Maar de Psalmist verklaart: “Zij die uw wet liefhebben,
hebben grote vrede, er is voor hen geen struikelblok”. Mensen kunnen geen vrede maken. Menselijke
plannen tot loutering en verheffing van personen of van de maatschappij zullen falen in het
voortbrengen van vrede, omdat zij het hart niet bereiken. De enige kracht die ware vrede kan
voortbrengen en bestendigen, is de genade van Christus. Wanneer deze vrede in het hart wordt
ingeplant, zal zij de boze hartstochten, die strijd en tweedracht veroorzaken, uitbannen. “Voor een
doornstruik zal een cypres opschieten, voor een distel zal een mirt opschieten”; en de woestijn des
levens zal “zich verblijden... en bloeien als een narcis”.
De schare was verbaasd over deze leer, die zo in strijd was met de voorschriften en het voorbeeld der
Farizeeën. Het volk was gaan denken, dat geluk bestond in het bezitten van dingen van deze wereld,
en dat roem en eer van mensen zeer het begeren waard waren. Het was erg aangenaam om “Rabbi”
genoemd te worden, en als wijs en godsdienstig geprezen te worden, en je deugden aan het publiek ten
toon te stellen. Dit werd beschouwd als de bekroning van het geluk. Maar in de tegenwoordigheid van
die grote menigte verklaarde Jezus, dat aardse winst en eer de enige beloning waren die zulke mensen
ooit zouden ontvangen. Hij sprak met zekerheid, en een overtuigende kracht ging met Zijn woorden
gepaard. Het volk werd er stil door en een gevoel van angst besloop hen. Ze zagen elkander bedenkelijk
189