De Wens der Eeuwen door Ellen White

Jezus vervolgde: “En Ik zeg u, dat gij Petrus zijt, en op deze petra zal Ik Mijn gemeente bouwen, en
de poorten van het dodenrijk zullen haar niet overweldigen”. Het woord Petrus betekent een steen —
een rollende steen. Petrus was niet de rots waarop de kerk gebouwd werd. De poorten van het dodenrijk
overweldigden hem toen Hij Zijn Meester onder vloeken en bezweringen verloochende. De gemeente
is gebouwd op de Ene, Welke de poorten van het dodenrijk niet konden overweldigen.
Eeuwen voordat de Heiland kwam, had Mozes gewezen op de “Rots” van Israëls behoud. De Psalmist
had gezongen van “mijn sterke Rots”.16 Jesaja had geschreven: “Zo zegt de Here Here: Zie, Ik leg in
Sion een steen ten grondslag, een beproefde steen, een kostbare hoeksteen van een vaste grondslag”.
Petrus zelf, geïnspireerd door de Heilige Geest, past deze profetie toe op Jezus. Hij zegt: “Indien gij
geproefd hebt, dat de Here goedertieren is. En komt tot Hem, de levende steen, door de mensen wel
verworpen, maar bij God uitverkoren en kostbaar, en laat u ook zelf als levende stenen gebruiken voor
de bouw van een geestelijk huis”.
“Want een ander fundament dan dat er ligt, namelijk Jezus Christus, kan niemand leggen”. “Op deze
petra”, zei Jezus, “zal Ik Mijn gemeente bouwen”. In de tegenwoordigheid van God en alle hemelse
wezens, in de tegenwoordigheid van het ongeziene leger van het dodenrijk, stichtte Christus Zijn
gemeente op de levende Rots. Die Rots is Hijzelf — Zijn eigen lichaam, dat voor ons verbroken en
gewond is. Over de gemeente, die op deze grondslag gebouwd is, zullen de poorten van het dodenrijk
niet zegevieren.
Hoe zwak scheen de gemeente, toen Jezus deze woorden uitsprak! Er was slechts een handjevol
gelovigen, tegen wie de macht van alle boze geesten en boze mensen gericht zou worden. Toch
behoefden de volgelingen van Christus niet te vrezen. Gebouwd op de Rots hunner sterkte, konden zij
niet omver geworpen worden.
Zesduizend jaar lang heeft het geloof op Jezus gebouwd. Zesduizend jaar lang zijn de stortvloeden en
stormen van de toorn van Satan neergeslagen op de Rots van ons behoud; maar hij blijft onbeweeglijk
staan.
Petrus had de waarheid onder woorden gebracht die de basis vormt van het geloof van de gemeente,
en Jezus eerde hem nu als de vertegenwoordiger van het gehele lichaam van gelovigen. Hij zei: “Ik zal
u de sleutels geven van het koninkrijk der hemelen, en wat gij op aarde binden zult, zal gebonden zijn
in de hemelen, en wat gij op aarde ontbinden zult, zal ontbonden zijn in de hemelen”.
“De sleutels van het koninkrijk der hemelen” zijn de woorden van Christus. Al de woorden van de
Heilige Schrift zijn van Hem, en worden hieronder begrepen. Deze woorden hebben macht om de
hemel te openen en te sluiten. Zij geven de voorwaarden waarop de mensen worden aangenomen of
verworpen. Op deze wijze is het werk van hen die Gods Woord prediken een reuk des levens ten leven
of een reuk des doods ten dode. Zij hebben een opdracht waarbij eeuwige gevolgen op het spel staan.
De Heiland droeg het evangeliewerk niet aan Petrus persoonlijk op. Een tijd nadien, toen Hij de
woorden die hier tot Petrus gesproken werden, herhaalde, paste Hij ze rechtstreeks toe op de gemeente.
En in wezen werd hetzelfde ook gesproken tot de twaalven als vertegenwoordigers van al de gelovigen.
266