De Wens der Eeuwen door Ellen White

Eigenliefde brengt onrust teweeg. Wanneer we wedergeboren zijn, zal hetzelfde gevoelen dat in Jezus
was, in ons zijn, het gevoelen dat Hem ertoe bracht Zich te vernederen, opdat wij behouden zouden
worden. Dan zullen wij niet jagen naar de hoogste plaats. We zullen verlangen aan de voeten van Jezus
te zitten en van Hem te leren. We zullen begrijpen dat de waarde van ons werk niet bestaat in het
maken van uiterlijk vertoon en drukte in deze wereld en in werkzaam en ijverig zijn in eigen kracht.
De waarde van ons werk is evenredig aan de mate van de Heilige Geest, Die wij ontvangen.
Vertrouwen op God brengt groter geestelijke kwaliteiten met zich mee, zodat we onze ziel kunnen
bezitten in lijdzaamheid.
Het juk wordt op de os gelegd om hem te helpen, de lading te trekken en de last te verlichten. Zo is het
ook met het juk van Christus. Wanneer onze wil opgaat in de wil van God en we Zijn gaven gebruiken
om voor anderen tot een zegen te zijn, zullen we bemerken, dat de last des lévens licht is. Hij die
wandelt in de weg van Gods geboden, wandelt in tegenwoordigheid van Christus, en in Zijn liefde is
het hart gerust. Toen Mozes bad: “Maak mij toch Uw wegen bekend, zodat ik U ken”, antwoordde de
Here hem: “Mijn tegenwoordigheid zal met u gaan, en Ik zal u rust geven”. En door midel van de
profeten werd de boodschap gegeven: “Zo zegt de Here: Gaat staan aan de wegen, en ziet en vraagt
naar de oude paden, waar toch de goede weg is, opdat gij die gaat, en rust vindt voor uw ziel”. En Hij
zegt: “Och dat gij naar Mijn geboden luisterdet; dan zou uw vrede zijn als een rivier en uw
gerechtigheid als de golven der zee”.
Zij die Christus aan Zijn woord houden en hun ziel aan Zijn hoede overgeven, hun leven aan Zij n
voorschriften, zullen vrede en rust vinden. Niets in de wereld kan hen bedroeven wanneer Jezus hen
verheugd maakt door Zijn aanwezigheid. In volkomen berusting ligt volkomen rust. De Here zegt:
“Standvastige zin bewaart Gij in volkomen vrede, omdat men op U vertrouwt”.’ Ons leven lijkt
misschien verward; maar wanneer we onszelf toevertrouwen aan de wijze Meester, zal Hij vorm geven
aan leven en karakter tot Zijn heerlijkheid. En dat karakter dat het heerlijk karakter van Christus
uitdrukt, zal aangenomen worden in het paradijs Gods. Een vernieuwd geslacht zal met Hem wandelen,
in het wit gekleed, want zij zijn het waardig.
Daar wij door Jezus de rust binnengaan, begint de hemel hier reeds. We geven gehoor aan Zijn
uitnodiging: “Komt, leer van Mij”, en door zo te komen, maken wij een begin met het eeuwige leven.
De hemel is een voortdurend tot God naderen door Christus. Hoe langer we in de hemel der zaligheid
zijn, des te meer en meer van de heerlijkheid daarvan zal ons geopenbaard worden; en hoe meer we
van God weten, des te volkomener zal ons geluk zijn. Wanneer we met Jezus wandelen in dit leven,
zullen we vervuld worden van Zijn liefde, bevredigd door Zijn aanwezigheid. Alles wat de menselijke
natuur bevatten kan, kunnen we hier ontvangen. Maar wat is dat vergeleken met wat hierna komt?
Daar “zijn zij voor de troon van God en zij vereren Hem dag en nacht in Zijn tempel; en Hij Die op de
troon gezeten is, zal Zijn tent over hen uitspreiden. Zij zullen niet meer hongeren en niet meer dorsten,
ook zal de zon niet op hen vallen noch enige hitte, want het Lam, Dat in het midden van de troon is,
zal hen weiden en hen voeren naar waterbronnen des levens; en God zal alle tranen van hun ogen
afwissen”.
209