De Wens der Eeuwen door Ellen White

genezing der wereld. En zo zal Ik u vertegenwoordigen in de hemel. De Vader aanschouwt niet uw
gebrekkig karakter, maar Hij ziet u bekleed met zijn volmaaktheid. Ik ben het middel waardoor de
zegeningen van de Hemel tot u zullen komen. En iedereen die Mij belijdt door te delen in Mijn offer
voor het verlorene, zal beleden worden als deelhebbend aan de heerlijkheid en vreugde der verlosten.
Hij die Christus belijdt, moet Christus blijvend in zich hebben. Datgene wat hij niet ontvangen heeft,
kan hij niet mededelen. De discipelen zouden vloeiend kunnen spreken over leerstellingen, ze zouden
de woorden van Christus kunnen herhalen; maar tenzij zij de zachtmoedigheid en liefde van Christus
bezaten, zouden ze Hem niet belijden. Een geest die tegengesteld is aan de geest van Christus, zou
Hem verloochenen, wat belijdenis het ook zou zijn. Mensen kunnen Christus verloochenen door
kwaadsprekerij, door dwaze woorden, door woorden die onwaar of onvriendelijk zijn. Ze kunnen Hem
verloochenen door de last des levens te schuwen, door zondige genoegens na te jagen. Zij kunnen Hem
verloochenen door de wereld gelijkvormig te worden, door onbeleefd gedrag, door liefde voor eigen
inzichten, door zichzelf te rechtvaardigen, door twijfel te koesteren, moeilijkheden te veroorzaken en
in duisternis te vertoeven. Op al deze manieren verklaren ze, dat Christus niet in hen woont. En “alwie
Mij verloochenen zal voor de mensen”, zegt Hij, “die zal Ik verloochenen voor Mijn Vader, Die in de
hemelen is”.
De Heiland zei Zijn discipelen, niet te hopen dat de vijandigheid van de wereld jegens het evangelie
overwonnen zou worden en dat na verloop van tijd de tegenkanting ten einde zou komen. Hij zei: “Ik
ben niet gekomen om vrede te brengen, maar het zwaard”.24 Dit veroorzaken van strijd is niet de
uitwerking van het evangelie, maar het gevolg van de tegenkanting daartegen. Van alle vervolging is
de onenigheid in huis, de vervreemding van de dierbaarste vrienden het moeilijkst te verdragen. Maar
Jezus verklaart: “Wie vader of moeder liefheeft boven Mij, is Mij niet waardig; en wie zoon of dochter
liefheeft boven Mij, is Mij niet waardig; en wie zijn kruis niet opneemt en achter Mij gaat, is Mij niet
waardig”.
De opdracht van de dienstknechten van Christus is een hoge eer, en een heilig pand. “Wie u ontvangt”,
zegt Hij, “ontvangt Mij, en wie Mij ontvangt, ontvangt Hem Die Mij gezonden heeft”. Geen
vriendelijke daad, aan hen bewezen in Zijn naam, zal onerkend blijven en onbeloond. En Hij sloot de
zwaksten en nederigsten in het gezin Gods in bij deze zelfde tedere erkenning: “En wie één van deze
kleinen” zij die zijn als kinderen in hun geloof en kennis van Christus “omdat hij een discipel is, ook
maar een beker koud water te drinken geeft, voorwaar Ik zeg u, zijn loon zal hem geenszins ontgaan”.
Op deze wijze beëindigde de Heiland Zijn onderricht. In de naam van Christus gingen de twaalf
uitgekozenen uit, zoals Hij uitgegaan was “om aan armen het evangelie te brengen... om aan
gevangenen loslating te verkondigen en aan blinden het gezicht, om verbrokenen heen te zenden in
vrijheid, om te verkondigen het aangename jaar des Heren”.
227