De Wens der Eeuwen door Ellen White

dragen. Men kan er volkomen veilig op bouwen. Christus is “een beproefde steen”.30 Hij stelt hen die
op Hem vertrouwen, nooit teleur. Hij heeft iedere beproeving doorstaan. Hij heeft de last van Adams
schuld en de schuld van zijn nageslacht gedragen en is meer dan overwinnaar geworden over de
machten der duisternis. Hij heeft de lasten gedragen die op Hem geworpen worden door iedere
berouwvolle zondaar. In Christus heeft het schuldige hart verlichting gevonden. Hij is de vaste
grondslag. Allen die zich van Hem afhankelijk maken, rusten in volkomen veiligheid.
In de profetie van Jesaja wordt van Christus verklaard, dat Hij zowel een vaste grondslag als een
struikelblok is. Schrijvende onder de inspiratie van de Heilige Geest, laat de apostel Petrus duidelijk
zien voor wie Christus een grondslag is en voor wie een steen des aanstoots.
“Indien gij geproefd hebt, dat de Here goedertieren is. En komt tot Hem, de levende steen, door de
mensen wel verworpen, maar bij God uitverkoren en kostbaar, en laat u ook zelf als levende stenen
gebruiken voor de bouw van een geestelijk huis, om een heilige priesterschap te vormen, tot het
brengen van geestelijke offers die Gode welgevallig zijn door Jezus Christus. Daarom staat er in een
schriftwoord: Zie, Ik leg in Sion een uitverkoren en kostbare hoeksteen, en wie op Hem zijn geloof
bouwt, zal niet beschaamd uitkomen. U dan die gelooft, geldt dit kostbare, maar voor de ongelovigen
geldt: De steen die de bouwlieden afgekeurd hadden, die is geworden tot een hoeksteen en een steen
des aanstoots en een rots der ergenis voor hen die zich daaraan, in hun ongehoorzaamheid aan het
woord, stoten”.
Voor hen die geloven, is Christus een vaste grondslag. Dezen zijn het die op de Rots vallen en gebroken
worden. Hierdoor worden onderworpenheid aan Christus en geloof in Hem voorgesteld. Op de Rots te
vallen en gebroken te worden, wil zeggen: onze zelfgerechtigheid opgeven en tot Christus gaan met
de nederigheid van een kind, berouwhebbend over onze overtredingen, en gelovend in Zijn vergevende
liefde, en zo bouwen we ook door het geloof en door gehoorzaamheid op Christus als onze grondslag.
Op deze levende steen kunnen Joden zowel als Heidenen zeker bouwen. Hij is breed genoeg voor allen,
en sterk genoeg om het gewicht en de last van de gehele wereld te steunen. En door verbondenheid
met Christus, de levende steen, worden allen die op deze grondslag bouwen, levende stenen. Vele
mensen worden door hun eigen pogingen uitgehouwen, gepolijst en verfraaid; maar zij kunnen geen
“levende stenen”32 worden, omdat zij niet met Christus verbonden zijn. Zonder deze verbondenheid
kan geen mens behouden worden. Indien het leven van Christus niet in ons is, kunnen wij de stormen
der verzoeking niet weerstaan. Onze eeuwige veiligheid is afhankelijk van ons bouwen op de veilige
grondslag. Vele mensen bouwen heden ten dage op fundamenten die niet zijn beproefd. Wanneer de
regen valt, en de storm woedt en de vloed opkomt, zal hun huis instorten, omdat het niet gebouwd is
op de eeuwige Rots, de uiterste Hoeksteen, Christus Jezus.
“Voor hen die zich daaraan, in hun ongehoorzaamheid aan het woord, stoten”,33 is Christus een rots
der ergernis. Maar “de steen die de bouw-lieden afgekeard hadden, die is geworden tot een
hoeksteen”.34 Evenals de afgekeurde steen had Christus tijdens Zijn zending op aarde verachting en
schande verdragen. Hij was “veracht en van mensen verlaten, een man van smarten en vertrouwd met
ziekte... Hij was veracht en wij hebben hem niet geacht”.35 Maar de tijd was nabij, dat hij verheerlijkt
zou worden. Door de opwekking uit de doden zou Hij verklaard worden “Gods Zoon te zijn in kracht”.
386