Listy O - Zmartwychwstańcy

Twego serca. Mój drogi Ojcze Walerianie, nie wiem dlaczego
myślisz, że mój list pisałem w niedobrym będąc humorze. Prawdziwie
mogę powiedzieć (czy to cnota, czy wada, nie wiem), iż
nie znam, co to zły humor, a dla Ciebie szczególniej nigdy go nie
miałem ani cieniu. Jeżeli nie umiałem się wyrazić w lepszy sposób,
to mi trzeba wybaczyć. Rzecz była prosta; chciałem Ci powiedzieć,
że mimo to, co tu w Rzymie zaszło względem przyjęcia
na powrót Walentego trzeba jednak, żeby przed rozpoczęciem
nowicjatu przeszedł przez scrutinium i dopiero wtedy
wdział sukienkę. Zresztą zatem najmocniej obstawał O. Feliński
i miał za sobą prawo, i ja głównie na jego instancję to napisałem;
napisałem zaś dlatego właśnie, że miał za sobą prawo. Lecz skoro
tak było, nie miałem nawet żadnego powodu być w złym humorze.
Listy można często nazwać zbrodniarzami i zdrajcami.
Twój list mówił tyle przeciwko ufności w ks[ię]żnej Lubomir.-
[skiej] (ja tylko widziałem w tym zrządzenie Boże) i tak długo,
bo przez dwie stronice, że mi się wydawało, iż Cię to strasznie
poruszyło i lękasz się, abym jakiegoś głupstwa nie zrobił, i dlatego
tak gorąco o tym piszesz. Więc się broniłem i chciałem Cię
uspokoić. Nic innego nie zamierzałem. Ale Ty mój list tak samo
przesadnie osądziłeś jak ja Twój i ze swej strony się bronisz. Cóż
robić, są to warunki ludzkich stosunków i te złe usługi, jakie
nasze listy nam samym wzajemnie oddają, trzeba im, czy też raczej
sobie, nawzajem przebaczyć i nigdy nie wątpić o naszym
wspólnym dla siebie sercu i miłości. Zresztą Twój list ostatni tak
był pod tym względem jasny i pełny, tyle wynurzał serca i dobrej
woli, że tą razą nie był zdrajcą, ale wiernym sługą i raz jeszcze
serdecznie dziękuję zań.
Poczta odchodzi, więc wiele więcej nie piszę, bo O. Leon chce
koniecznie list czym prędzej odprawić. Doniosę tylko, że O. Jan Wołłowski
z Chicago do Rzymu przyjechał, w usposobieniach Saula jadącego
do Damaszku; że tu spotkawszy się z O. Bakanowskim i Witkowskim
po 3 lub 4 dniach rozmowy, w których ja kończyłem rekolekcje
z włoskimi ojcami i braćmi, tak jak był uderzony i radykalną zmianą ich
99