Listy O - Zmartwychwstańcy

Marcelliny, ale jako stosunek społeczny, tyczący się obu naszych
Zgromadzeń, do którego Ciebie Pan Bóg postawił jako narzędzie
przedstawiające nasze Zgromadzenie. Skoro więc ten stosunek takiej
jest natury, a więc on jako przełożony Zgromadzenia powinien był
o nim wiedzieć i nad nim czuwać, i patrzeć, czy spełniasz Twoją powinność.
W tej to myśli i celu napisał był do Ciebie ów list z zapytaniem,
na który Ty mu odpisałeś oną dobrą odpowiedź. Atoli wskutek
tej Twojej odpowiedzi dopiero widząc szczególnie, jakeś dobrze usposobiony,
chciał Ci ostatecznie i całkowicie swoją myśl i żądania otworzyć,
tj. chciał Ci napisać to, co Ci tu wyżej napisałem. Chciał Ci powiedzieć,
że owo zapytanie w swoim liście uczynił Ci dlatego, aby się
dowiedzieć i przekonać, jak idzie Twoja praca w stosunku z matką
i zgromadzeniem sióstr, czy wszystko w porządku? Jeżeli nie, ażeby
czemu można zaradzić, a nawet w ostatnim razie, bo wszystko muszę
powiedzieć, gdyby widział że nie można było zaradzić, aby Cię usunąć.
Chociaż zaraz do tego dodaję, iż to było tylko ostatnim wnioskiem
jego myśli na przeciwny raz, ale jak rzeczy wtedy stały, po
Twoim liście miał nadzieję, że wszystko jak najlepiej pójdzie, i że
tylko dlatego całą tę sprawę trzeba było tak postawić, iż to wypływało
z samej natury rzeczy i było obowiązkiem przed Bogiem. Zapewne
i tę jeszcze miał myśl, że takie postawienie rzeczy i Tobie samemu całą
pracę ułatwi, ale to mówiąc być może, że tylko moje własne powtarzam
uczucie.
Oto jest rzecz cała, mój najdroższy O. Walerianie. Jest ona
niezawodnie bardzo i bardzo ważna, ale jak sam widzisz nie była
naglącą. Takie postawienie się z Twej strony będzie koniecznie
obowiązkiem względem przyszłego O. Generała, ale ja od Ciebie
nic podobnego wymagać nie mogłem przez ten czas przechodny
i krótki mojego przełożeństwa. Ja nie wiem, co Pan Jezus ze mną
zrobi i czy mi da jeszcze jaki udział w Twoim stosunku z m.[atką]
Marcelliną i naszego Zgromadzenia z ich Zgromadzeniem;
mówię o bezpośrednim stosunku. Wiem tylko, co Pan Jezus chce
na tę chwilę ode mnie; i dlatego gdyby była jaka obecna sprawa
w tym przedmiocie, to bym się do niej wziął, ale żadnej nie było
34