Listy O - Zmartwychwstańcy

my obaj stali, jej szukali, do niej szli, podług niej działali, jak
Bóg doprawdy będzie między nami, o! wtenczas niezawodnie
będziemy mogli sobie ufać, i z pewnością nie zawiedziemy siebie.
Co to będzie za szczęście! Aż nie śmiem wierzyć, a jednakowoż
wierzę i mocno wierzę w jednym najmiłośniejszym Panu naszym,
Sprawcy wszelkiego dobrego. Te słów kilka czułem się
popchnięty wewnętrznie do napisania i nie odkładając napisałem.
Zanadto są drogie łaski Pańskie, żeby im zaraz na miejscu nie
odpowiadać. Byłem zaś i jestem wolny dzisiaj mimo zapowiedzianych
w moim ostatnim liście rekolekcji, bo te rekolekcje nie
mogły przyjść do skutku. Zapewne dzień jeden przesiedziałem,
kiedy O. Julian przyleciał do mnie donosząc, że stan zdrowia
O. Karola pogorszył się bardzo i żąda ostatnich Sakramentów
[świętych]. Pospieszyłem do św. Klaudiusza, żeby być obecnym
i pocieszyć kochanego naszego weterana (bo jego spowiednikiem
jest O. Julian). Było to w sobotę. Ostatnie namaszczenie odłożyliśmy
na niedzielę. Tego dnia dwa razy u niego byłem, nareszcie
dzisiaj w poniedziałek byłem również i niedawno od niego wróciłem.
Lada dzień może skończyć, więc nie śmiem wracać na rekolekcje,
chyba że mu ustanie czkawka, która od 4 dni trwa ciągle,
wtedy tylko będzie można myśleć, że niebezpieczeństwo nie
jest tak bliskie. Ojcu Karolowi bardzo miłe to moje koło niego
chodzenie, bardzo mi za nie dziękuje, a Pan Jezus daje niejedną
rzecz dobrą, a może i bardzo dobrą dla niego powiedzieć, więc
tym bardziej czuję, że to moim obowiązkiem. Tak więc moje rekolekcje
na teraz nie przyszły do skutku, ale mam nadzieję, że mi
Pan Jezus powróci niezadługo z procentem.
Co do innych rzeczy z Twego listu odpowiem naprzód, że
do pani Łoś i ja pisać muszę, bo do mnie pisała z powodu śmierci
Ojca Generała. Kilka więc słów może można będzie powiedzieć
o interesie. Jak się ułoży. Jeżeliby Niżniów przyszedł do skutku,
tedy oczywista że upada Kraków. Udanie się sprawy z Niżniowem
uważałbym za najwyraźniejszą wskazówkę woli Bożej,
a jeżeli Ci mam całą myśl moją powiedzieć, uważałbym to za
42