Listy O - Zmartwychwstańcy

Później obszerniej napiszę i do Ciebie, i do drogich naszych
pań, a teraz tylko to słówko wstępne dać mogę odjeżdżającemu.
Przyjmij go łaskawym sercem, jakie Ci Pan Bóg dał. Kłaniam
[się] serdecznie wszystkim. Pan Jezus z nami.
273
Twój w nim ks. Piotr
130. List do O. Aleksandra Jełowickiego CR (ACRR 1179)
Kochany i najdroższy Ojcze Aleksandrze.
Rzym, 8 grud.[nia] 1875 [r].
Dopiero wczoraj otrzymałem list Twój z 3-go t. m. Ślicznie zań
dziękuję. Zdrowie moje z łaski Bożej i przez przyczynę Najśw.[iętszej]
Pani wróciło czerstwiejsze niż kiedy i list Twój, drogi Ojcze Aleksandrze,
już mnie zastał zdrowym, jakeś tego sobie życzył. Podziękujmy
razem Panu Bogu i Pani Najświętszej. O. Walerian bardzo się ucieszył
na zapowiedź owych pieniędzy i prosi o pośpiech; bis dat, qui cito dat.
Na ks. Krajewskiego z przyjemnością oczekuję. Nie wiem tylko, dlaczego
szukał pośredników do mnie, bo go przecież znam dobrze i zawsze
kochałem.
Od ks. Łobosa otrzymałem kurendę. Nie wiem, co za użytek
z niej zrobić, bo ona nic nie zmienia w uwagach, jakieśmy w Hyères
między sobą zamienili. Zresztą jestem zawsze tego zdania, że trzeba
zupełnie uśmierzyć oną polemikę z Jezuitami w Galicji i nie wypuszczać
na świat ani słowa więcej. Jezuici w Galicji już mają na nas
wiele haczyków; nie znasz drogi Ojcze Aleksandrze całego stanu
rzeczy w owych stronach, tam więcej jeszcze, niżeli Jezuici sami
mają na nas haczyki, a nawet ostrzą zęby osoby religijne i pobożna
publiczność za to, że nie jesteśmy dosyć z Jezuitami. Lękają się
naszego przybycia z tego powodu i nawet pracują przeciwko nam po
cichu, w obawie abyśmy nie przynieśli rozdwojenia w obozie katolickim;
i o ile nas szanują tu w Rzymie lub w Paryżu z daleka, o tyle