Listy O - Zmartwychwstańcy

Tego samego dnia, wieczorem. Kiedy to zacząłem pisać przyszedł
nowy list od O. Adolfa, w kilku tylko wierszach, ale jak najlepszy.
Prosi, żeby Ci nic nie mówić o jego liście dniem przedtem pisanym
i mówi, że Pan Bóg swoją wielką łaską dał mu zwyciężyć
pokusę, i że ma najlepszą i jak największą nadzieję na przyszłość.
Deo gratias! Ponieważ już napisałem, co dotąd przeczytałeś nie widzę
potrzeby zamilczenia o tym i posyłam co napisałem, proszę Cię
tylko o dyskrecję. Zresztą nim do Ciebie zacząłem ten list pisać, napisałem
wczoraj długi list o ośmiu stronicach do O. Adolfa w odpowiedzi
na jego pierwszy z Jazłowca, gdzie i upomnień nie szczędziłem
i wszystkich racji dotknąłem. Ten list dzisiaj osobno mu posyłam,
ale zarazem uważam za stosowne przyłączyć tu dla Ciebie
kopię tego listu mego, ażeby się z Tobą podzielić, i że tak powiem,
zespolić w tej sprawie, ażeby przez Ciebie tam dokończyć, co tu Pan
Jezus najmiłosierniej w tej duszy raczył uczynić. Ten list po przeczytaniu
odeślij (kopię listu do O. Adolfa). Bo niezawodną jest
rzeczą, że mu tu Pan Jezus podczas ostatniego pobytu, wielkie,
bardzo wielkie łaski wyświadczył. Położył w nim na nowo fundament
powołania zakonnego, który on był stracił, fundament na prawdziwe,
Bogu oddane życie. Że pokusy na niego po drodze napadły,
że najcięższa pokusa czekała na niego w samym, że tak powiem
porcie i przybiciu do brzegu, to nic dziwnego. Łaska niemniej przeto
była prawdziwa, a pokusa dowodzi raczej jej prawdziwości.
Weźże się tedy, mój drogi Ojcze Walerianie, do tej roboty nad
O. Adolfem i nad łaską Bożą, która w nim jest. Jest to perełka, którą
trzeba tylko oczyścić i w obrączkę oprawić, żeby mocno stała. Weź się
do niego z całą miłością. Ja Ci zupełnie ufam i jednego się tylko niekiedy
obawiam, zniecierpliwienia się w danej jakiej chwili i zimnego
napadu, gdzieby potrzeba było macierzyńskiej wyrozumiałości. Ale
wiem, jak i pod tym względem pracujesz nad sobą i zupełnie ufam łasce
Bożej w Tobie. Mówię Ci to z prawdziwą pociechą w sercu.
Ten jest główny przedmiot niniejszego listu. Już dość długo, jak
do Ciebie nie pisałem. Ale oprócz dwojga rekolekcji, z których drugie
114