Listy O - Zmartwychwstańcy

piero odchodzi (13 maja), więc dodaję że Skrochowskiemu kazałem
samemu o wszystkim napisać i dałem mu na to 3 dni czasu. Siostry
najserdeczniej pozdrawiam, a matkę, jeśli wróciła tysiąckrotnie.
Czekam listu.
W Jego miłości najoddańszy ks. Piotr
16. List do O. Aleksandra Jełowickiego CR (ACRR 1144)
Mój najdroższy Ojcze Aleksandrze.
44
Rzym, 15 maja, 1873 [r].
Wczoraj wieczorem, o samym Ave Maria, to jest o godzinie
7 3 /4 wieczorem Ojciec Karol życie zakończył. Jeszcze w sobotę 10
maja Ojciec Julian przyszedł mi powiedzieć, że O. Karol prosi
o ostatnie namaszczenie, bo się zbliża do końca i już od pewnego
czasu męczyć go poczęła czkawka nieustająca. Wskutek tego zawiesiłem
rekolekcje, którem był rozpoczął i udałem się do św. Klaudiusza.
Ostatnie namaszczenie daliśmy kochanemu Ojcu dopiero nazajutrz,
bo jeszcze nie było niebezpieczeństwa. W niedzielę tedy 11
maja przyjął on naprzód Św.[ięty] Wiatyk i to siedzący na krześle,
przed którego przyjęciem przemówił do obecnych, choć przerywanym
przez czkawkę głosem, szczególnie prosząc o przebaczenie,
a następnie o modlitwy. Po Komunii Świętej złożony został na łożu
i otrzymał oleje święte przez ręce O. Juliana, którego na to uprosiłem
jako spowiednika zmarłego. Potem spokojnie przepędził dzień cały.
Nazajutrz to samo, wyjąwszy, że go czkawka ciągle dręczyła, a tego
dnia miałem z nim dłuższą i dobrą rozmowę o rzeczach ostatecznych
i zbudowany byłem jego gotowością do ostatniego przejścia, a zarazem
głębszym i delikatniejszym zwrotem serca i duszy do Pana Jezusa.
We wtorek 13 maja byłem u niego znowu z rana i wieczorem,
miałem jeszcze dłuższą rozmowę, szczególniej o wierze, nadziei i mi-