Listy O - Zmartwychwstańcy

To oświadczenie uczyniwszy przed Bogiem w sumieniu uczynić
potem powinieneś przede mną, jako przed obecnym Przełożonym
Zgromadzenia i Stróżem „Reguły”, i życia zakonnego. Tego dosyć
będzie, ale tego trzeba. Wybacz mój najdroższy Ojcze Józefie, że tak
stanowczo o tym wszystkim mówię. Tylko wyraźne poczucie mego
obowiązku mogło mi dać siłę potrzebną do podobnego odezwania się
do Ciebie. Więc kończę i zdobywam się na ostatnią siłę odważenia się
na to, co Ci teraz powiem: oto, że gdybyś takiego oświadczenia wcześniej,
to jest przed rozpoczęciem Kapituły nie uczynił, będę się czuł
w obowiązku wniesienia całej sprawy na Kapitułę i postawienia jej
w ten sposób, czy możesz być członkiem Rady i zasiadać na Kapitule,
jeżeli nie jesteś i być nie chcesz prawdziwym zakonnikiem?
Oto, co Ci miałem do powiedzenia, mój najdroższy Ojcze Józefie,
oto co Ci najspokojniej powiedziałem, a powiedziawszy mam
w duszy i w sumieniu, jakby zaspokojenie w głębokim uczuciu, że
dopełniłem mego obowiązku i woli Bożej. Więcej powiem: dziękuję
nawet Bogu, że mi dał siłę i odwagę potrzebną do powiedzenia tego,
jak mi przedtem dał jaśniejsze widzenie mojego w tym obowiązku;
dziękuję Mu, bo to tylko od Niego mieć mogłem, że nie prześlizgnąłem
się koło rzeczy tak ważnej, albo też nie trzymałem oczu zamkniętych
tak sobie po ludzku, bez względu na to, co jest Bożego w tej
rzeczy.
Ojcze mój Józefie najdroższy podnieś się wyżej niż tam, gdzie
stoisz. Albo jesteś zakonnikiem, albo nim nie jesteś. Jeżeli nie jesteś, to
postaw jasno rzecz całą, a wtedy ustanie wszelkie między nami nieporozumienie,
chociaż zarazem i stosunki zakonne. Lecz, jeśli jesteś zakonnikiem,
to bądźże nim w całej prawdzie. My zakonnikami w całej
prawdzie być chcemy; owszem, mamy to przekonanie, że kto w całej
prawdzie zakonnikiem być nie chce i nie stara się, ten zgoła zakonnikiem
nie jest. I tu Ci powtarzam: podnieś się wyżej, niż tam, gdzie
stoisz i chciej widzieć rzeczy w całej ich prawdzie. Pan Bóg powołał
nas do życia zakonnego i pokazał nam, jakie to ma być nasze życie
zakonne, takie, jakiego chce dzisiaj w tych ostatnich czasach w Ko-
54