Listy O - Zmartwychwstańcy

3/ Nigdy własnej woli, własnych celów, zamiarów itd., itd.
4/ A teraz zrobię Ci niektóre uwagi, które jestem pewny, że
przyjmiesz dobrym sercem, a nawet proszę na miłość [...], abyś przyjął
sercem jak najlepszym. Ty jesteś tak wrażliwy, że Cię lada słowo
może zranić, a ja za nic w świecie nie chciałbym Cię zranić, owszem
chciałbym, żeby [...].
Twój list dowodzi wyraźnie jednej rzeczy, że się roztrzepałeś.
Sam piszesz na końcu: [....] bardzo dobrze; niech się nigdy nie boi.
Ale także niech się nie roztrzepuje? [....] dobra pozwalała sobie i dobrze
jej było, wesoło i przyjemnie, i chciałbyś to był jak najdłużej
przeciągnąć, i jak najdłużej tym się cieszyć. Było to na powrót życie
natury, czystej natury, które w ten się sposób zaczynało i mogło
Ciebie było pociągnąć bardzo daleko. Dziękuj Bogu, że musiałeś do
Jazłowca jechać, bo powiem Ci jako Ojciec i jako brat najlepszy
i najżyczliwszy [...], że gdyby tak poszło, mogło Cię we Lwowie
spotkać drugie Chicago. Ty nie wiesz mój najdroższy księże Adolfie,
jakie Ty dziecko jeszcze jesteś w duchu, i jak Ty Bogu powinieneś
dziękować, że jesteś w Zgromadzeniu. To Ci miałem do powiedzenia
i mówię z gruntu [...], z głębi serca. To nie jest żadne napomnienie
w rodzaju nagany; ale jest tylko proste postawienie [...] i zwierciadło
przed oczy, a jak w nim raz prawdę zobaczysz, to już łaska Boża da
Ci ją przyjąć i na nią rachuję. Bardzo byś [....] dobrze mój drogi,
najdroższy O. Adolfie [...] i szlachetności łaski, i pełności.
Pisuj do mnie z całym zaufaniem i miłością.
Pan Jezus z nami.
Twój w Jego miłości ks. Piotr
107