Listy O - Zmartwychwstańcy

słem. Ale odniosłem go do siebie, nie jako do Piotra lub Pawła, odniosłem
go do siebie jako tego, co ma być nowym człowiekiem i odpowiednim
na nowo objawiającej się myśli Bożej. Przyznam Ci się, że
wtedy czasu onej wizyty do generała pijarów, uczyniłem to nieśmiało,
bo wtedy zanadto świeżo były jeszcze w mojej pamięci niedawne
przejścia między mną a matką Marceliną i uczucie tego zupełnego zerwania,
jakie mimo mnie, było między nami. Wszakżeś Ty sam mi
mówił, że ja tak źle stoję u matki Marceliny, iż gorzej nie można
i wszelkie starania moje tylko by bardziej to utwierdziły. Byłem tedy
pod tym wrażeniem, chociaż z drugiej strony już mi wtedy wyraźnie
stawało przed duszą, że w moim nowym położeniu tak pozostać nie
może, i że Pan Jezus zapewne pomyśli o przemienieniu tego. Cokolwiek
jednak mogłem już przypuszczać nieśmiało jednak, jak już powiedziałem,
oddawałem się tej myśli. Dzisiaj rzecz ta daleko wyraźniejszą
przybrała postać. Ja dziś wiem i coraz lepiej czuję, że Pan Jezus
chce i wymaga, abym ja nie martwym, nie machinalnym był przełożonym
Zgromadzenia, ale wziął się do dzieła z całego serca i z całej
duszy. Tego prostym następstwem jest stanięcie z m.[atką] Marceliną
nie w martwym także, ani w machinalnym stosunku, ale w żywym,
jasnym i czystym, tak jak i oba zgromadzenia powinny według myśli
Bożej stanąć także między sobą w podobnym, najlepszym i prawdziwie
Bożym stosunku. Dziś więc śmiało to mówię i śmiało twierdzę,
i według tego czynię.
Czyżbyś Ty miał co przeciwko temu mój drogi O. Walerianie?
Mnie się zdaje, że przeciwnie, jeżeli kochasz Zgromadzenie,
jeżeli kochasz to, co jest Bożego w m.[atce] Marcellinie i ją jako
narzędzie w dziele Bożym, jeżeli mnie także kochasz w tym charakterze,
w jakim mnie Pan Bóg dziś chce, tedy będziesz z całego
serca pragnął, ażeby to przyszło do skutku. Od tego mego dobrego
stosunku z m.[atką] Marcelliną, wiele, bardzo wiele, rzekłbym
wszystko zależy, zważając i biorąc rzeczy jak stanęły i stoją.
M.[atka] Marcellina była narzędziem łaski Bożej i jest nim dla
Zgromadzenia; następnie była zawsze i dla mnie szczególnym
narzędziem łaski Bożej, więc ja postawiony dzisiaj w tak waż-
121