Listy O - Zmartwychwstańcy

cmentarz, bardzo serdeczny udział biorąc.
Po południu o 2-ej odprowadzaliśmy ciało na cmentarz św. Wawrzyńca,
gdzie złożone zostało do sklepu grobowego naszego Zgromadzenia.
Ojciec Święty już we czwartek z rana wiedział o śmierci
przez kogoś, którego o to prosiłem i bardzo był dotknięty „nad moje
spodziewanie” mówiła mi ta osoba. Przysłał nam z tej okazji szczególne
błogosławieństwo.
[Brak podpisu O. Piotra Semenenki CR]
6. Do Jego Eksc.[elencji] ks. Gałeckiego Antoniego, bisk.[upa] Amat.
Wikarego Apostolskiego w Krakowie (ACRR 4581)
14
6 marzec 1873 [r].
(Ekscellentissime Domine), Najprzewielebniejszy Pasterzu 12 .
Doszła już niezawodnie Jego Ekscelencji wiadomość o stracie,
jaką poniosło nasze Zgromadzenie przez śmierć O. Hieronima Kajsiewicza,
od lat tylu Przełożonego naszego Głównego. Znany on był
dobrze Jego Ekscelencji, przetoż nie potrzebujemy mówić, jak wielką
jest stratą naszą, a polecając tylko duszę zmarłego łaskawej pamięci
przed Bogiem, upraszamy Jego Ekscelencję, aby tę dobroć
i względy, jakimi raczył zaszczycić zmarłego, raczył także zachować
dla nas, którzyśmy po nim pozostali.
___________
12 GAŁECKI ANTONI – (1811-1885), ks. biskup-wikariusz apostolski w diecezji krakowskiej,
autor dysertacji teologicznej. Studia teologiczne odbył w Wiedniu, gdzie uzyskał
doktorat teologii. Wyświęcony na księdza w 1834 r. Od 1853 r. dziekan kapituły
tarnowskiej, a od 1862 r. biskup tytularny i wikariusz apostolski diecezji krakowskiej.
Narzucony przez rząd austriacki zraził sobie opinię narodową za swoją opozycję
przeciw powstaniu styczniowemu. M. in. przewlekły zatarg z posłem ks. J. Chełmeckim
o obsadzenie parafii mariackiej przyczyniły się do cofnięcia zufania rządowego
i zwolnienie go ze stanowiska w 1879 r. Zamieszkał prywatnie w Wiedniu,
gdzie zmarł 10. 03. 1885 r.