Listy O - Zmartwychwstańcy

ściele, a życie zakonne, jakiego chce dzisiaj jest, jakie tylko kiedy było
najdoskonalsze, owszem śmiałbym powiedzieć, doskonalsze niż kiedykolwiek
było, bo dzieła Boże z postępem Jego działania coraz są
wyższe i doskonalsze. Prawda, żeśmy najnędzniejsi, ale od czego łaska
Boża i dobra wola? A potem Pan Bóg przyjmuje samo staranie się
o rzecz, byleby szczere i w pokorze wytrwałe. Więc nam nic nie przeszkadza
w naszym powołaniu i jesteśmy do tego powołani, aby być
prawdziwymi i najdoskonalszymi zakonnikami, a choćbyśmy i nigdy
nie doszli do tego, zawsze jednak powinniśmy się tak postawić i tak
dążyć, byśmy dojść mogli i wtedy staje powołanie nasze. Otóż mój
najdroższy Ojcze Józefie, tu się postaw i w tym świetle, z tego stanowiska
patrz na rzecz całą. Zresztą obowiązkiem Twoim jest w ten sposób
się postawić, bo z łaski Bożej dzisiaj w Zgromadzeniu naszym
wszyscy Ojcowie (mówię o ich ogóle w moralnym przyjęciu) tak się
na tę rzecz zapatrują; możesz to przyjąć albo nie przyjąć dla siebie, ale
mówiąc z nami i chcąc żyć z nami w życiu zakonnym tak, a nie inaczej
powinieneś się na to życie zapatrywać, bo inaczej żyć z nami nie
możesz. Więc tu się postaw drogi Ojcze i szczerze, ufnie a pokornie
spytaj Pana Boga, czy masz takie powołanie, czy go też nie masz? Od
prostej odpowiedzi na to pytanie zawisł cały nasz dalszy stosunek,
w niej będzie rozstrzygnięcie całej kwestii między nami a Tobą. Twoja
szczerość, sumienie, wzgląd na Boga i na nas, każą Ci niezawodnie
tak, a nie inaczej całą tę kwestię postawić i dać nam szczerą i stanowczą
odpowiedź.
Nie potrzebuję Ci dodawać, czego dla Ciebie pragnę mój Ojcze
najdroższy i o co Pana Boga proszę. W każdym razie o to, aby się
stała wola Jego przenajświętsza. Przepraszam, jeśli mogło Cię dotknąć
jakie słowo w tym liście, ale w sercu nie poczuwam się do niczego,
owszem czuję, że pisałem z najlepszym sercem; w każdym razie
przepraszam. Życzę Ci wszystkiego najlepszego, łaski wszelkiej,
a przede wszystkim tej, która najpotrzebniejsza. Polecam się sam
Twoim modlitwom i rachuję na Twoje dobre serce i pamięć przed
Panem. Pan Jezus z nami.
W Jego miłości najoddańszy ks. Piotr
55