Listy O - Zmartwychwstańcy

opuścić Zgromadzenie. Wszystkie przedstawienia były daremne, choć
ja osobno, a O. Julian osobno, przedstawialiśmy mu najmocniejsze racje
i takie same jeden co i drugi, i on na ich słuszność przystawał. Ale
mimo to powiadał, nie mogę zostać w Zgromadzeniu, bo nie będę
miał pokoju, a potem będę zawadą w porozumieniu waszym z O. Eugeniuszem,
z którym ja (prawi) nigdy do porozumienia przyjść nie będę
mógł. Dziwny to upór, najpoczciwszego człowieka, a nie mogącego
być przekonanym, czyli raczej nie mogącego się zwyciężyć. Powiedziałem
mu nareszcie, że z jednej strony tyle go kocham, a z drugiej
strony tak czuję wielkość pokusy, w jakiej się znajduje (zwłaszcza
że, co do rzeczy samej w sobie po ludzku ma rację przeciwko O. Eugeniuszowi),
iż chcę mu ułatwić, o ile mogę przyjście do porządku.
Wskutek tego dam mu jakoby urlop ze Zgromadzenia, to jest pozwolenie
przepędzenia pewnego czasu, gdzie mu się podoba, w tej nadziei,
że jak na zimno w samym sobie, a na gorąco przed Bogiem zastanowi
się nad wszystkim, sam powróci do zupełnego porządku,
a tymczasem mogą się rzeczy zmienić i po tym przeciągu czasu może
wszystko się znajdzie w innych warunkach. Przyjął tę propozycję
z wielką radością i pokazało się w tej okazji całe jego przywiązanie do
Zgromadzenia. Dałem mu tedy obediencję do północnej Ameryki
w ogóle, aby tam u jakiego biskupa pracował około dusz zależny ode
mnie tylko. Takie jest jego stanowisko. Prosiłbym Cię mój drogi Ojcze
Aleksandrze, abyś ten rezultat przez nas uradzony i przyjęty, przyjął
sam także taki, jaki stanął dla nie różnienia się, a kochanego O. Elenę
przyjął jak najserdeczniej, bo wart tego. Mam nadzieję, że za rok
jaki wróci nie tylko do nas, bo od nas nie odłącza się, ale pomiędzy
nas z całą swoją czynnością. Jest to dobry i poczciwy sługa Boży
i stworzony na prawdziwego brata dla nas. Zresztą z O. Eugeniuszem
i z Kanadą rzeczy nie stoją zupełnie dobrze i nie wiadomo do czego
przyjdzie, jakkolwiek nie ma też bynajmniej zerwania, a z ich strony
są oświadczenia najlepszej woli. Wszelako już nie dosyć oświadczeń,
trzeba odpowiednich uczynków.
Fakt Głowalskiego jest przesmutny, nie pisałem o nim, bo pisać
nie wypadało. Teraz, ponieważ O. Elena wie o wszystkim i będzie
102