Listy O - Zmartwychwstańcy

ku we Lwowie niedawno zmarłym i jak powiedziałem, w sposób
niespodziany i jakby od Pana Boga wprost przysłany. Nie ma
jeszcze żadnego rezultatu, ale posyłam Ci pisma, które Ci dadzą
wyobrażenie o obecnym stanie rzeczy.
l. Kopię listu pani Konstancji Rzewuskiej (Iwanowskiej
z domu, siostry pani Dariuszowej Poniatowskiej śp.) do mnie do
Karlsbadu.
2. Kopię mego listu do księżnej Adamowej Lubomirskiej.
Odpowiedziałem z podziękowaniem i pani Rzewuskiej, ale to list
dla Ciebie bez wagi.
Zamiary Boże powoli coraz jaśniej się odsłonią i nasza fundacja
w Galicji stanie na Jego skinienie i prędko, i dobrze.
Co do funduszu moralnego i na ten nie ma się co zbytecznie
użalać. Z O. Władysławem w tej chwili jest największa bieda, zupełna
kryzys; ale przez to trzeba było przejść, bo przyparty do muru, chociaż
najmiłośniej musi zdecydować się: być albo nie być. Nadzieja w Bogu.
Ale Ty możesz rachować na trzech innych na O. Adolfa, na O. Karola
z Paryża i na O. Michała Brzezińskiego. O. Adolf zupełnie i najzupełniej
zdecydowany na prawdziwego zakonnika i jest tu w tej
chwili wielką pomocą przeciwko O. Władysławowi. O. Karola mamy
zamiar sprowadzić niebawem z Paryża, aby tu się przez tę zimę dorobił,
a O. Michała masz w każdej chwili na zawołanie. O tym ostatnim
słówko teraz.
Przedwczoraj przyjechał do Rzymu z Mentorelli O. Julian
z O. Leonem. Mówiłem z nimi o tych naszych wszystkich sprawach
i O. Julian otworzył się ze zdaniem, aby nie O. Adolfa naprzód
do Ciebie posyłać, lecz O. Michała. Powód jego jest ten, że
O. Michał już wszystkiego nauczył się w Rzymie i od nas wziął
wszystko, co tylko dać mogliśmy; pobyt jego dalszy w Rzymie
nie przyniesie mu żadnej korzyści i jest jakoby bez celu, kiedy
tymczasem O. Adolf ma mnóstwo jeszcze do nauczenia się i do
wzięcia, i że z tym dopiero zapasem pobyt jego w Jazłowcu lub
85