Listy O - Zmartwychwstańcy

mi znać telegramem, jak skoro to uczyni. Ale ja nie mogę już
długo zwlekać powrotu, a od daty tego listu (24 t. m.) już był
czas przysłać mi telegram. Postanowiłem tedy wyjechać stąd
jutro, jak raz w dni 15 po moim tu przyjeździe, zwłaszcza że
myślę zabawić w Tuluzie z powodu pani de Juliac dzień lub
dwa, gdzie mnie telegramem może dopędzić. Pani de Juliac, jak
się dowiedziała, że przez Tuluzę przejeżdżałem i chciałem się
z nią widzieć dała mi znać, że mnie chce koniecznie widzieć,
jak będę wracał i już dałem jej wiedzieć, że jutro wieczorem
i pojutrze będę w Tuluzie. Obiecała natychmiast przyjechać ze
wsi do miasta, a nawet zająć się gorąco sprawą pani Mostowskiej.
Będzie to wielkie szczęście i pociecha dla mnie, jak się
coś znajdzie dla tej przezacnej osoby; nie mogę się nią nie zajmować
przez pamięć na jej męża, który mi od dzieciństwa był
jak bratem, a podczas mojej długiej choroby przez rok, jak brat
się mną zajmował.
Z Tuluzy, jeśli da Pan Bóg wyruszę według telegramu albo
w poniedziałek popołudniu, aby być we wtorek wieczorem
w Hyères, albo tak samo z wtorku na środę, bo tego samego
dnia nie można z Tuluzy stanąć w Hyères. Jeżeli pani Rzewuska
tam będzie, nie będę mógł zapewne wcześniej wyruszyć,
jak w poniedz.[iałek], aby we wtorek (9 t.m.) być w Rzymie, jeżeli
nie będzie to dzień lub dwa, a może i trzy będę wcześniej
w Rzymie. Jak da Pan Bóg.
Cała ta zwłoka, jak widzisz, jest zupełnie nie z mojej winy. Pani
Rzewuska miała być w Hyères naprzód, potem na 15-go, następnie
w tydzień później, a tu i ten drugi, czyli raczej trzeci tydzień upływa,
a ona z Paryża nie wyruszyła mimo Ojca Aleksandra, który jej pewno
pokoju nie daje. Prawda, że ma ważną rację, bo w tym właśnie czasie
oświadczył się ktoś (p.[an] Mieleniewski) o rękę jej córki Ernestyny
i Ojciec Aleksander we wczorajszym liście mi donosi, że zaręczyny
właśnie były się odbyły. Spodziewajmy się, że to ułatwi wyjazd.
Jestem zdrów dzięki Bogu, a ten pobyt w Lourdes u stóp Matki
270