Listy O - Zmartwychwstańcy

wikarym generalnym jego co do nich. I dlatego na pierwszy Twój
list odpisując wyraziłem się, że list biskupa nic w tej rzeczy wyjazdu
O. Adolfa do Ameryki nie zmienia.
Twój drugi list dopiero wszystko zmienia i wskutek tego
listu, jak już rzekłem, zgadzam się na to, aby O. Adolf w Paryżu
pozostał. Ponieważ tak się rzecz układa, przeto nie wchodzę dalej
w rozbiór Twoich racji przeciwko temu, aby O. Adolf był przełożonym,
w których zresztą bez wątpliwości jest wiele słusznego.
Co do brata O. Adolfa skoro chce wejść do Zgromadzenia
i już jak widzę pozyskał Twoje serce, trzeba będzie myśleć, jak
go do Rzymu przysłać. O profesorstwie O. Stefana w Krakowie
trzeba bardzo być ostrożnym w mowie, to jest nikomu nie mówić,
nawet swoim, bo wiele ma zależeć od utrzymania tego w sekrecie.
Matka Marcellina napisała do mnie wcale dobry list, jak na dzisiejsze
położenie. Nie naprawia to stosunku, ale utrzymuje przyzwoitość
z obopólnej pozycji. Pisze mi, że O. Michał napisał do niej list
błagalny, aby mógł pozostać kapelanem w Jazłowcu. O. Michał już
przed kilkoma tygodniami sam mi o tym pisał, a ja odpisałem mu, że
jeżeli m.[atka] M.[arcelina] się zgodzi, z mej strony nic przeciwko temu
nie mam. Otóż m.[atka] M.[arcelina] zostawia tę rzecz mojej decyzji,
a tym samym zgadza się na to. Odpiszę do niej, że przyjmuję.
Przyznam się, że się z tego cieszę, bo na teraz to położenie jest najstosowniejsze
dla O. Michała. A sprawi to także i dobry skutek na ludziach
w Galicji, bo dla mnie byłoby bardzo przeciwnym, gdyby się
rozniosła wieść o jakiś zajściach między nami a siostrami.
Schizmatyczek, o którym Ci mówił ks. Dunajewski będzie
czynił swoją abjurację w święto N.[jświętszej] Panny, kiedy jak
mam nadzieję ten list czytać będziesz.
Proszę mi przebaczyć, że poproszę o zapłacenie przyłączonego
tu rachunku Lecoffra, na który od marca czeka. Myślę, że
nie będzie zanadto uciążliwym, a wielką mi przysługę wyrzą-
249