Listy O - Zmartwychwstańcy

porozumieć i proszę o zdanie; jak zarówno m.[atki] Marcelliny,
chociaż z tą będzie czas tu się rozmówić.
Dla Twojej pociechy powiem, że w O. Władysławie zaszła radykalnie
szczęśliwa zmiana, wyraźnie Najśw.[iętsza] Panna wyrobiła
mu tę łaskę, było to w dzień (wigilię) Jej narodzenia. Jutro
wchodzi: na parę dni rekolekcji, żeby zapieczętować wszystko.
O. Bakanowski ze swej strony jest coraz lepiej.
Napisałem do O. Aleksandra, że za kilka tygodni O. Karol
Grabowski będzie musiał Paryż opuścić. Chcę go do Rzymu
sprowadzić nie tylko dla lepszego ustalenia się w życiu zakonnym,
jak już o tym mówiliśmy, ale także w innym celu bardzo
ważnym. Teraz kiedy przystąpienie nasze do wychowywania
młodzieży ma nareszcie nastąpić, trzeba się nam do tego ostatecznie
przygotować, porozumieć się wzajemnie co do systemu
i programatu. Między gotowymi dzisiaj Ojcami jest trzech wyraźnie
powołanych do wychowania, O. Grabowski, O. Pawlicki
i pop Paweł, że go tak nazwę jak się sam nazywa. Tymi trzema
tedy myślę się zająć przez tę zimę za łaską Bożą, i mam w Panu
Bogu nadzieję, że dopomoże. Myślę im wyłożyć to, co mi Pan
dał zrozumieć i wyrobić w filozofii i ogólnych zasadach nauk,
które potem do szczególnych punktów i umiejętności trzeba będzie
zastosować. Pod tym względem wielką pomocą będzie mi
Pawlicki, który dokładnie obeznany jest z całą klasyczną literaturą,
a nawet i z fizycznymi umiejętnościami, jest zupełnie na
równi z całym ruchem naukowym niemieckim. Z drugiej strony
nie umiem Ci dosyć powiedzieć jak O. Paweł Smolikowski staje
się rozsądnym i dokładnym w naukach. Egzamin na doktora
teologii zdał bardzo dobrze. Przeznaczony on jest na założenie
potem kursu nauk teologicznych ad usum Bulgarorum i zdaje
się, że ten kurs ułożony będzie w starosłowańskim języku. Tymczasem
przynajmniej rok tu w Rzymie zostanie, aby to przygotował
i przyszedł do jedności rozumienia i wykładu. To z nim
łatwiej nawet pójdzie niż z innymi, bo on moje teorie najlepiej
92