Listy O - Zmartwychwstańcy

dać swojego ostatecznego w tej sprawie wyroku.
Co do sprawy brata Walentego, zaniosłem ją tegoż samego
dnia, którego Twój list otrzymałem na radę. Jednomyślne było
zdanie wszystkich, aby go nie przyjmować. Wiesz, że w tych
razach według „Konstytucji” apostolskich Przełożony (który ma
prawo nie przyjąć, choćby wszyscy przyjęli) nie ma prawa przyjęcia,
kiedy większość odrzuci. Więc, choćbym chciał nic uczynić
nie mogę. Zresztą mój drogi O. Walerianie, powody dla których
Walenty był oddalony i całe jego z tej okazji znalezienie się
przed odjazdem z Rzymu są tego rodzaju, że gdyby był w Rzymie
na powrót przyjęty byłoby to pewnym zgorszeniem; on tylko
gdzie indziej mógł był u nas na powrót do próby być przypuszczonym,
a ta mu się nie udała, więc nie ma o czym już mówić.
Wracając do choroby papieża, chociaż mamy nadzieję, że go Pan
Bóg zachowa, strach jest jednak między wiernymi i pewien popłoch.
Módlmy się. Ks. Albina najserdeczniej ściskam i najczulej
pozdrawiam. Wizytkom także serdecznie kłaniam [się]; niech się
za nas modlą. Od O. Kalinki otrzymałem list dzisiaj. Pozdrów go
tymczasem i powiedz, że najdalej pojutrze mam nadzieję mu
odpisać. Kłaniam [się] także wszystkim innym. Pan Jezus z nami.
Twój w Jego miłości ks. Piotr
[P. S.] Felicjanki otrzymały już swój dekret laudis, czyli raczej
przyznany im jest, ale papier otrzymają dopiero na początku
czerwca.
77. List do O. Waleriana Przewłockiego CR (ACRR 220)
Mój najdroższy Ojcze Walerianie.
182
Rzym, 27 maja 1874 [r.]
Dziś otrzymałem Twój list z 23 t. m. i dziwi mnie, że przed
jego wysłaniem nie otrzymałeś mojego telegramu wysłanego stąd