Listy O - Zmartwychwstańcy

109. List do O. Waleriana Kalinki CR (ACRR 224)
Mój najdroższy Ojcze Walerianie.
242
Rzym, 6 sierpnia 1875 [r.]
List Twój z 21 lipca już 10 dni temu, jak otrzymałem i bardzo
przepraszam, że wcześniej nie odpisałem.
Wszystko, co w tym liście zawarte lub mniej, lub więcej,
ale pocieszające, dzięki Bogu, a i Tobie, o ile Ci to należy serdecznie
dziękuję. Przebaczam bardzo chętnie, że kupiłeś łóżko
w Marsylii i życzyłbym mieć częściej sposobność do takich przebaczeń.
Czy pani Pusłowska bawi w Paryżu? I czy tam jest jeszcze
pani Rzewuska?
Prałatowi udzieliłem niemal całego Twego listu. Bardzo mi
miłym było, że nuncjuszowie w Monachium i w Wiedniu tak Cię
dobrze przyjęli, a chociaż tego był pewien, otrzymawszy jednak
wiadomość będzie miał powód do podziękowania, co dotychczas
może być, że może już uczynił. Cała Twoja przeprawa z p.[anem]
Hoffmanem, jeżeli nie bardzo pocieszająca, to pocieszna;
mam razem z Tobą nadzieję, że nuncjusz sprawy nie zaśpi. Usługi
zaś, jakie nuncjaturze oddaje nasz przyjaciel w Wiedniu są
prawdziwie nieocenione; prałat bardzo rad z tego, a Ty będziesz
miał podwójną zasługę, jeżeli teraz bądziesz pracował nad ustaleniem
pozycji w Wiedniu tego naszego przyjaciela.
Donoszę Ci z mojej strony, że się tu w Rzymie coś zrobiło.
Byłem u papieża dnia 8 lipca i dość długo przedstawiałem mu
sprawę Unitów, a gruba sztuka była mowa odstępna Popiela, jaką
miał ongi w Petersburgu, którą też na łacińskie przetłumaczoną
wręczyłem Ojcu Św.[iętemu]. Ten nazajutrz m[onsi]g[no]rowi
Marini całą rzecz polecił, nie bez wymówek, że się nią sam nie