Listy O - Zmartwychwstańcy

tym wojował.
Ta jest, a nie inna sprawa, o której Ci pisze O. Walerian powiadając,
że w Rzymie wielka bieda, bo zacni i poczciwi Ojcowie przedsiębiorą
rzeczy zbyt ważne bez zapytania o zdanie Członków Rady
Głównej. Pewno ani się domyśliłeś, że tu idzie o przyjazd do Rzymu
matki Marcelliny, jednomyślnie (rozumie się bez O. Waleriana)
uchwalony przez Radę Główną już 6 miesięcy temu, i któremu on
bez żadnego prawa sam jeden się sprzeciwia. Sprzeciwia się zaś do
tego stopnia..., lecz dam pokój dalszemu wywodowi, bo przedwczoraj
otrzymałem od niego kartkę, w której prosi mnie o cierpliwość
i przebaczenie, że się spostrzegł, iż za daleko poszedł, i że za parę dni
napisze mi list wszystko mający naprawić. Więc z tą dobrą nadzieją
i ja tę moją relację kończę. Byłbym jej może wcale nie pisał, albo tylko
w jednym słowie o wszystkim wspomniał już po przejściu burzy,
gdyby przyjazd O. Władysława do Paryża i Twój z nim tam stosunek
nie potrzebował całego tego wystawienia rzeczy.
Te wszystkie historie o tyle moje postanowienia względem
O. Władysława zmieniają, że już teraz nie mogę polecić, aby wprost
do Galicji jechał, tylko każę mu jechać tam przez Rzym. Chcę z nim
jeszcze raz rozmówić się, czyli raczej nie jeszcze raz, bo z nim nigdy
o tym nie mówiłem, ale chcę się z nim rozmówić na dobre o jego
stanowisku w Galicji. On wyjeżdżał do Ameryki, więc mu mówiłem,
co potrzebne było dla Ameryki, teraz kiedy jedzie do Galicji z samej
natury rzeczy, a tym bardziej jeszcze z dołączonych okoliczności,
potrzeba, aby się ze mną rozmówił, a ja mu dał odpowiednie przed
Bogiem polecenia. Piszę mu o tym. Z Twojej strony zrobisz jak
chcesz, czy sam zaczniesz z nim o tym mówić, czy też raczej zostawisz
jemu, aby on pierwszy zaczął.
O Niżniowie wciąż mi piszą, że rzecz pewna, tylko że konkurs
mający stanowić o przeniesieniu tamecznego proboszcza na inne
probostwo, jest rozpisany na połowę stycznia. Więc może to potrwać
do lutego. Trzeba tedy, żeby O. Władysław uwijał się ze swymi sprawami
w Paryżu i prędko do Rzymu przyjeżdżał. Nie ma potrzeby
138