Listy O - Zmartwychwstańcy

ga. I ten drugi, że jeżeli sami od siebie co czynimy, powinniśmy
przedtem w sumieniu być pewni, że to wola Boża. Proszę zawsze pamiętać
na te dwa pewniki.
Chcesz zastosowania praktycznego ich obu? Oto je masz. Kiedy
mi pisałeś te słowa: „wyznaję moją niechęć, ból i żal do podobnych
rozporządzeń; i odważę się znowu prosić o uwolnienie ze
zgromadzenia”, pierwszym powiedzeniem zgrzeszyłeś przeciwko
1-mu pewnikowi i prawidłu, drugim przeciw 2-mu.
Nie byłbyś czuł bólu, żalu i niechęci, a przynajmniej zamieniłyby
Ci się na pociechę duchowną, gdybyś te rozporządzenia, pomodliwszy
się, przyjął był z ręki Bożej. Nie byłbyś się odważył na tę
drugą rzecz, gdybyś wierzył, że Ci nie wolno nic przedsiębrać, a cóż
dopiero stanowić, jak tu o całym życiu swoim, nie będąc pewnym
woli Bożej, albo co gorzej, tak jak tu, nie pytając się nawet o tę wolę
Bożą.
O Adolfie mój, najdroższy mój Ojcze Adolfie, czyż Ty doprawdy
masz być owym dzikim koniem z pustyni bez Pana, bez zakonu,
bez drogi, bez celu? Mój najdroższy Ojcze Adolfie, więc
jeszcze jednej rady posłuchaj, bardzo, bardzo Ci potrzebnej: miej żal
za przeszłe Twoje nieporządki. Ty nie żałujesz, nie jesteś upokorzony,
nie jesteś skruszony. Nie żałujesz za tyle łask zmarnowanych, za
tyle próżności popełnionych, za tyle nieporządków, za tyle nawet
zgorszeń, choćby mimowolnie danych. Żałuj, upokórz się w duchu,
da profundis skrusz się; czuj potrzebę poprawy; a ta mała pokuta,
jaką Ci Pan Bóg dzisiaj przysyła, stanie Ci się nie tylko znośną, ale
pożądaną, ale konieczną; będziesz za nią dziękował Bogu. O mój
Boże, że Ty tego nie zrozumiałeś dotąd: tego szczęścia, jakie Ci Pan
Bóg daje odpłacenia Mu za wszystkie nieporządki Twoje. Zaklinam
Cię na wszystko, na miłość Bożą: weź to, co mówię do serca. Żałuj
z całej duszy za przeszłe nieporządki, napraw je dzisiaj najlepszym
z dobrej woli porządkiem. A zobaczysz, jak Ci to słodkim się stanie
i jak Bóg będzie zadowolony.
112