Listy O - Zmartwychwstańcy

nić. Ale zostawiam sumieniu Twemu, niech Ci przed Bogiem powie,
czy to moje odwołanie się do Ciebie w Jego imieniu, to pragnienie,
które myślę, że od Niego pochodzi, ma być dla Ciebie dostatecznym
powodem, abyś pominął inne powody, które Cię skłaniają do odbycia
osobnych rekolekcji, i żebyś się zdecydował na odbycie razem ze mną
tych, które Ci przekładam, czy też nie. Oddając ostatecznie całą tę
rzecz Panu Bogu i Jego łasce działającej w duszach naszych, zapewniam
Cię mój najdroższy Ojcze, że Cię zawsze w sercu noszę i Panu
Jezusowi polecam, i że jestem zawsze w miłości Jezusa i Maryi.
Twój szczery brat i sługa ks. Piotr
116. List do O. Leona Zbyszewskiego CR (ACRR 3553)
Mój drogi Ojcze Leonie.
257
Rzym, 21 wrześ.[nia] 1875 [r].
Bardzo Ci dziękuję za Twój dobry i poczciwy list. Bardzo mi
także miło, że żądasz rozkazu i sam rzeczy rozstrzygać nie chcesz. Bo to
jest rzeczywiście po Bożemu i przez to z zaufaniem w łaskę Bożą odwołujesz
się do mojego sumienia. Ja też na zaufanie odpowiadam zaufaniem
w łaskę Bożą w Twojej duszy i w imię Pańskie daję Ci rozkaz,
abyś przybył na rekolekcje do Rzymu. Gdybyś po tych rekolekcjach
potrzebował jeszcze pomocy dla Twej duszy osobnej, albo chciał odbyć
dodatkowe rekolekcje z O. Julianem, nie będę temu wcale przeciwny.
Pisze O. Julian, że brat Kazimierz ma trudności pewne. Niech mu
O. Julian będzie łaskaw powiedzieć, żeby nie zważając na te trudności
przybył na rekolekcje, a gdyby i on później chciał do nich co dodać, nie
będę również temu przeciwny.
Kłaniam [się] Wam wszystkim i pozdrawiam Was w sercu
Pana Jezusa, zawsze w miłości Jezusa i Maryi.
Brat i sługa ks. Piotr