Listy O - Zmartwychwstańcy

Co do Twego przeznaczenia o tym już wiesz, i o tym wiesz, że
przede wszystkim musisz tu przyjechać do Rzymu. W Paryżu nie
masz co długo siedzieć. Uprzątnij się jak najprędzej z interesami. Napisz
mi dokładnie a sumiennie, ile Ci potrzeba, a ja natychmiast postaram
się, abyś tyle miał, w ostatnim razie przyślę Ci wprost od siebie.
Jak się uprzątniesz opuszczaj Paryż i przyjeżdżaj tu do mnie. Nie miej
odrazy do Rzymu. Ty się strasznie lękasz upokorzeń. To niedobrze,
a przy tym strach podobny każe przewidywać okropne rzeczy tam,
gdzie nic podobnego nie ma. Mimo wszystko tu Cię jednak kochają,
nie tylko ja, ale i inni, a między swoimi, w rodzinie, wśród braci, upokorzenia
nie ma. Miłość wszystko pokrywa, goi, łagodzi, na wszystko
ma radę i lekarstwo, i bólu nie czuje ani go zadaje. Mój drogi tylko
przybywaj z miłością, a nie będziesz miał żadnej nieprzyjemności. Ja
się z Tobą muszę koniecznie a rdzennie porozumieć, rozmówić, ułożyć.
Już Ci pisałem, że co innego było, kiedy Cię wyprawiałem do
Ameryki, a co innego teraz, kiedy masz jechać do Galicji. Pod wszelkim
względem potrzebuję przyjść z Tobą do porozumienia i tak Cię
postawić, abyś Ty był ze mną zawsze w dalszym działaniu, w ciągłej
jedności i serca, i myśli, i działania. Do Ojca Aleksandra w tej chwili
już nie mogę napisać, bo poczta odchodzi. Ale da P.[an] Bóg jutro.
Przeproś go ode mnie, ale absolutnie w tych dniach czasu nie miałem.
Pan Jezus z Tobą mój najdroższy, Pan Jezus z nami. Twój w Jego
miłości.
ks. Piotr
[P. S.] Oczekuję więc jak najprędzej Twojego listu.
59. List do O. Aleksandra Jełowickiego CR (ACRR 1158)
Mój najdroższy Ojcze Aleksandrze.
149
Rzym, 27 stycznia 1874 [r].
Niech Cię nie zraża, że niekiedy nie od razu Ci odpisuję.
Proszę temu wierzyć, że mam najlepszą intencję utrzymywania