Listy O - Zmartwychwstańcy

Powiedziałem, że to się pokazało bezzasadnym, bo rzeczywiście
miała powody w tym razie, w którym ją o to posądziłem, do widzenia
takiego rzeczy, do jakiego była przyszła. To ostatnie największe
maksimum upada tedy zupełnie, a owo pierwsze maksimum
w każdym razie cząstkowe tylko, jeszcze w tej cząstce nie
jest mi jasno dowiedzionym i pozostaje prostym przypuszczeniem.
Oto jest moje przekonanie, mój najdroższy Ojcze, które tu
jedynie stawię dla prawdy samej.
A z drugiej strony stawię tu i powtarzam wszystko, co Ci w rekolekcjach
powiedziałem. 1. Twoją winę, że nie przyjąłeś, co Ci Pan
Bóg przysyłał. 2. Twoją niesprawiedliwość, która się stała główną
przyczyną tego nie przyjęcia, że posądziłeś m.[atkę] M.[arcelinę]
o nieczystą intencję, z czego jak z korzenia puściły się wszystkie inne
Twoje posądzenia i niesprawiedliwości.
Mój drogi Ojcze, Ty jesteś niesprawiedliwy i ciężko niesprawiedliwy
dla m.[atki] M.[arceliny], a dodam i niewdzięczny, bardzo
niewdzięczny. Oto moje widzenie rzeczy i zupełne przekonanie. Nie
przypuszczaj innego. Jeżelibyś to jeszcze uczynił, byłbyś i względem
mnie niesprawiedliwym, a może i niewdzięcznym. Pamiętaj, że ja
Cię tłumaczę, wymawiam, przypuszczam, że trudno Ci było zastosować
się do Twego położenia. Wszystko to, jak mówiłem tak
powtarzam. Ale to treści rzeczy nie zmienia. Ja Cię prawdziwie
kocham. Zdaje mi się z Twego listu, że masz to przekonanie; nie
zmieniaj go dla miłości Pana Boga i wierzaj mojej miłości dla
Ciebie. Z tą miłością podaję Ci rękę i otwieram serce, ale koniecznie
potrzeba, abyś mi ufał, a przede wszystkim wierzył.
O mój drogi, to rzecz dla Ciebie tak ważna, ah, Ty nie wiesz, jak
ważna. Zmiłuj się, nie odrzucaj pomocy, jaką Ci Pan Bóg daje!
Resztę mnie zostaw i wierz, że mam łaskę do tego od Pana Boga,
i ufaj modląc się, że tej łasce wiernym będę. Tu przede wszystkim
o Ciebie idzie. Oto, co jednym ciągiem z serca Ci wylałem,
nie chcąc zwlekać ani na chwilę odpowiedzi.
Ponawiam najskrupulatniej polecenia zawarte w mojej kart-
177