Listy O - Zmartwychwstańcy

przydał O. Paweł. Ta praca nie jest sekretem, proszę jednak nie rozpowiadać,
szczególniej tam na Wschodzie. Jak będzie wydrukowana
przyślę jeden egzemplarz dla domu adrianopolskiego. To dla wiadomości.
Byłem dziś z rana u kardynała i podałem mu Twój raport
francuski do mnie o Macedonii. Bardzo go to ucieszyło, ale bardzo.
Mówiliśmy obszernie o wszystkim, a rezultatem to było, że
chce, abyś dojechał do Salonik i wszystko sam obejrzał. Ale nie
rób tego jeszcze, aż póki Ci powtórnie nie napiszę, bo ma o tym
z papieżem mówić, a więc zapewne da Ci directe jakie polecenia,
a może nawet i jaki charakter oficjalny, chociaż to ostatnie nie
zdaje mi się, bo nie wiem nawet, czyby było korzystne, a z drugiej
strony stosowne. Prócz tego bardzo go obchodzi Twoja rozmowa
z Nilem i kazał mi podać w treści Twoje o Nilu spostrzeżenia
i zdanie. Snać na niego rachują.
Uczynię to, ale pewno i Ty w swoim zapowiedzianym raporcie
to umieścisz. Spodziewam się, że nim ten list otrzymasz
już ów raport będzie wyprawiony. Mówiłem także i o owych posądzeniach
Nila, że my chcemy O. Tomasza uczynić biskupem.
Zaczął się pytać, co by na to powiedzieli wschodni. Nie podnosiłem,
to jest nie dawałem wagi temu przypuszczeniu, a treść odpowiedzi
ta była, żeby pewno nie byli kontenci Ci, co mają pretensję
do rządzenia, dlatego że im by się miejsce zabrakło, ale zresztą
nie zdawałoby mi się, aby to mieli za rzecz straszną, bo się nie
znają na delikatności. Co zaś do ludu, to wśród niego byli tacy,
którzy już podczas nominacji Popowa wołali, a czemu nie Ojca
Tomasza? Kardynał jednak wyraźnie z myślą o to się pytał.
Z Paryża macie wprost doniesienia. Dla większej jednak
pewności posyłam list O. Grabowskiego z końca stycznia, na który
przed kilkoma dniami odpisałem, że obu księciom dziękuję,
a szczególniej ks.[ięciu] Wład.[ysławowi], i że nie tylko zezwalam,
ale upraszam.
221