Listy O - Zmartwychwstańcy

[P. S.] Ojciec Karol w tej chwili przyjechał o 7-ej wieczorem
28 września 1875 roku.
119. List do O. Waleriana Kalinki CR (ACRR 227)
Mój najdroższy Ojcze Walerianie.
Rzym, 2 paźdz.[iernika] 1875 [r.]
Na Twoje ostatnie listy nie odpowiedziałem natychmiast, za
co serdecznie Cię przepraszam. Widziałem jednak, że z główną
rzeczą sam się urządziłeś jak potrzeba; żeś do Sieniawy nie pojechał
i nie przyjął na siebie urządzenia i zorganizowania owego
biura czy kancelarii układanej przez ks.[ięcia] Czartoryskiego.
Nam zgoła nie wypadało należeć do tego. Jak ks.[iążę] Cz.[artoryski]
ma swoją pozycję, tak my mamy swoją, każde z nas z osobna
stojąc ma swoją rację, charakter i znaczenie, jedno drugiemu
pomagać może i tego drugiego podnosić wartość i znaczenie; kiedy
się połączymy jedno z nas (to jest my) traci zupełnie na znaczeniu,
a drugie nic nie zyskuje. Zamiast dwóch sił mogących
siebie nawzajem podnosić, zostaje jedna tylko i to jeszcze wtedy
wątpliwa. Ks. Podolski zdaje mi się mógłby wiele dopomóc do
uskutecznienia owego zamiaru ks.[ięcia] Cz.[artoryskie]go.
Druga sprawa ks. bisk.[upa] Gałeckiego i ks[iędz]a Chełmeckiego
jest istotnie bardzo ważna i trzeba jej tu w Rzymie dopilnować.
Ale nam wszystkim tu się nie zdaje, aby ks. biskup
sam do Rzymu przyjeżdżał. Umniejszyłoby to raczej jego powagę,
niżby jej co dodało. Daleko odpowiedniejszym się wydaje,
żeby tu kto w jego imieniu przyjechał, to by miało bardziej godny
pozór. Nam się zaś zdaje, że tym kimś najstosowniej byłby
kochany nasz ks. Albin. Tym sposobem mielibyśmy przy tym
szczęście widzenia go w Rzymie i ugoszczenia go u siebie. Pomyślcie
o tym, to jest: facite ut efficiatis.
260