Listy O - Zmartwychwstańcy

i żyć w gronie wspólnym. Przyznaję, że osobiście dla O. Władysława
takie położenie byłoby odpowiednie, ale osobiście powtarzam, jako
dla człowieka nie jako dla członka Zgromadzenia. My O. Władysława
nie chcemy tracić jako członka Zgromadzenia, więc nie możemy pozwalać
na to, co go odzakonnia i odprowadza coraz dalej i dalej od
Zgromadzenia. Dla tych powodów nie mogę pozwolić na to kapelaństwo.
I dlatego proszę Cię mój drogi Ojcze Aleksandrze, a nawet
w razie potrzeby w imię Boże rozkazuję (ponieważ sam żądasz rozkazu),
abyś cofnął podanie O. Wład.[ysława] na kapelaństwo wojskowe
i dołożył starań, aby ta rzecz zupełnie została pogrzebana i tak jak
gdyby nigdy nie była była. Dawno nie miałem wiadomości od
O. Władysława. W tych dniach da Pan Bóg sam do niego napiszę.
A teraz donoszę, że stanęło na tym, aby dla utrzymania misji
w Chicago wysłać tam ks. Machdzickiego i ks. Maleckiego.
Długo byłoby opisywać jak rzecz do tego przyszła, szczególniej
z tym ostatnim, który jak dawniej nie chciał, tak teraz chętnie jedzie
do Ameryki. Jestem jeszcze za słaby do dłuższego pisania,
zresztą poproszę O. Juliana, aby to opisał. Za kilka dni ruszę da
Pan Bóg w podróż, może do tego czasu zajdzie jeszcze jaki odcień
w tej sprawie. Zamawiam tymczasem gościnność dla nich
w Paryżu.
Z nowicjuszów przybyłych z Ameryki bardzo jestem zadowolony.
Daj Boże nam z Polski takich, ale to zdaje się prędzej
nie nastąpi, aż zaczniemy sami wychowywać młodzież. Wierzaj
mi mój drogi Ojcze Aleksandrze, że mi bardzo na sercu jak najprędzej
wprowadzić się do Galicji. Da Pan Bóg!
Kłaniam [się] i serdecznie pozdrawiam O.Władysława i Karola.
A O. Józef co porabia? Gdzie teraz? Polecam się Twemu
najlepszemu sercu i modlitwom mój najdroższy Ojcze Aleksandrze.
Pan Jezus z nami!
Twój w Jego miłości ks. Piotr
206