Listy O - Zmartwychwstańcy

ks. Dauphin na biskupa. Przepraszam Cię stokrotnie mój najdroższy
Ojcze Aleksandrze, że tak o tym sądzę, ale się nam wszystkim tak
wydaje, i po prostu nam się widzi, że w sumieniu samym jest racja
przeciwko takiemu zajmowaniu się. Zakrawa to trochę na pewien rodzaj
symonii [świętokupstwa]. Cóż robić, jeżeli takie mamy sumienie.
To pewna, że takie nasze zachody nie mogą tu być dobrze widziane
i nie przyczynią nam poważania. Raz jeszcze przepraszam, ale to jest
rzecz zasad i sumienia, gdzie każdy musi iść za tym, co widzi przed
Bogiem. Oto naprędce główniejsze rzeczy.
Mój najdroższy Ojcze, mimo tego ostatniego punktu bądźmy
zawsze w jedności i miłości, a mam ufność, że i jesteśmy
i będziemy za łaską Bożą.
Pan Jezus z nami.
Twój w Jego miłości ks. Piotr
Z Ojcem Walerianem rzecz się dobrze układa za łaską Bożą
- miałem z nim po napisaniu już tego listu b.[ardzo] dobrą rozmowę
i mam wszelką nadzieję, że wszystko dobrze stanie. Deo
gratias!
69. List do O. Aleksandra Jełowickiego CR (ACRR 1162)
Mój najdroższy Ojcze Aleksandrze.
171
Rzym, 4 kwietnia 1874 [r].
Odpisuję natychmiast na list dzisiaj otrzymany.
1°/ Że nie ma dotychczas najmniejszej trudności co do „Konstytucji”,
które już skończyliśmy, i w których niemal nic nie zmieniliśmy.
Z Ojcem Walerianem także wszystkie trudności upadły i we wszystkim
brał i bierze najlepszy czynny udział. Tym bardziej tedy i co do
„Reguły” nie można przypuszczać trudności, które daleko więcej niż
„Konstytucja” zgodne są z tym, co podała matka Marcellina. Przyjechałbyś
tedy, że tak powiem post festum i nie wiem, w czym byś brał